Wat hebben we gedaan?

  • We bestrijden discriminatie op de arbeidsmarkt, woningmarkt en uitgaansleven met mystery guests
  • We ondersteunen Amsterdammers die discriminatie meemaken door het MDRA te versterken en onderzoek te doen naar de ervaringen van mensen die in Amsterdam gediscrimineerd worden en manieren waarop hun handelingsperspectief uitgebreid kan worden. 
  • We laten uitgebreide postercampagnes en fototentoonstelling door hele stad meerdere keren per jaar terugkomen waarin als gemeente de norm wordt gesteld dat in Amsterdam iedereen zichzelf mag zijn.
  • We hebben werkgevers in de stad ondersteund met en aangesproken op het tegengaan van discriminatie in de eigen organisatie

Wat willen we doen?

  • We bestrijden moslimhaat en andere vormen van racisme en discriminatie effectief en streng. Etnisch profileren accepteren we niet. We voeren ‘stopformulieren’ in, zodat alle politiecontroles systematisch worden geregistreerd. Iedere Amsterdammer, ongeacht kleur, geaardheid, religie of afkomst, moet even tevreden zijn over de bejegening bij politiecontact en evenveel vertrouwen hebben in politie en justitie.
  • Amsterdam steunt waar mogelijk een intensivering van de werving van vrouwen, LHBTIQ+-personen, mensen met een beperking, mensen van kleur en mensen met een migratieachtergrond bij de politie, en heeft speciale aandacht voor het creëren van een veilige, inclusieve werkcultuur.
  • Binnen de politie Amsterdam zijn voldoende politiemensen en BOA’s getraind in het herkennen van discriminatie en discriminerend geweld. Bij melding en aangifte van dit type geweld krijgen slachtoffers contact met deze experts. Melding en verwerking van discriminatie en discriminatie-gerelateerd geweld wordt apart geregistreerd zodat de politie en politiek effectieve maatregelen kunnen nemen tegen discriminatie. We starten in Amsterdam een pilot met eigen discriminatie rechercheurs

Amsterdam heeft een naam hoog te houden als het gaat om tolerantie, gelijkwaardigheid en inclusie. Wij willen een vrije stad zijn, waar iedereen de religie kan uitdragen zoals diegene dat zelf wilt. Zo tolerant als we waren of dachten te zijn, zijn we niet meer. Gelukkig is de strijd voor gelijkwaardigheid door verschillende groepen duidelijk zichtbaar en voelbaar in onze stad. Hun boodschap wordt gehoord en gedeeld door een steeds groter wordende groep Amsterdammers. Wij staan pal achter de sociale bewegingen die strijden voor rechtvaardigheid en gelijkwaardigheid. We horen, delen én versterken hun boodschap. Omdat het tijd is om historische ongelijkheid, onderdrukking en uitsluiting te erkennen, te beëindigen en rekenschap te geven van de pijn die hierdoor wordt veroorzaakt. Omdat het is tijd om recht te zetten waar onrecht is aangedaan.

GroenLinks heeft de afgelopen jaren veel geïnvesteerd in het bestrijden van racisme en discriminatie in onze stad. Door de norm te stellen - racisme en discriminatie is onacceptabel - maar ook met concrete maatregelen. Er is gewerkt aan verbondenheid tussen gemeenschappen. Een grote campagne riep Amsterdammers op om zich uit te spreken en op te staan tegen discriminatie. Maar institutioneel en alledaags racisme, discriminatie, achterstelling, stigmatisering en uitsluiting zijn nog altijd een realiteit waar veel Amsterdammers mee te maken hebben. Ongelijkheid verdwijnt niet vanzelf. Sterker nog, de steeds luider wordende roep om gelijkwaardigheid gaat hand in hand met maatschappelijke verruwing, polarisatie en stigmatisering van bevolkingsgroepen. We zien met afschuw de moslimhaat in de stad, en de verharding van het het politiek en maatschappelijk debat. Hoe vanzelfsprekend gelijkwaardigheid ook zou moeten zijn, ze zal bevochten, verworven en verdedigd moeten worden. Er zal blijvend gewerkt moeten worden aan sociale verbondenheid tussen gemeenschappen.

NIQAABVERBOD

Omdat boerka’s in Nederland feitelijk niet gedragen worden, zullen wij hieronder verder spreken van een niqaabverbod. Het niqaabverbod is een oplossing voor een probleem dat er niet is: niqaabdragende vrouwen vormen geen veiligheidsrisico voor de samenleving. Integendeel, de veiligheid van deze vrouwen is juist in het geding gekomen door het verbod, zo blijkt uit een rapport van Meld Islamofobie. Sinds het verbod zijn moslima’s, met en zonder niqaab, meer fysiek en verbaal lastiggevallen dan daarvoor. Het verbod heeft vooral het islamofobische klimaat gevoed, zonder verder een doel te bereiken.

Het recht op vrijheid van meningsuiting garandeert dat mensen zelf mogen kiezen wat ze wel en niet dragen. De overheid mag dus niet zomaar kledingvoorschriften opleggen, welke dan ook. Dit is ook de reden dat de Raad van State negatief geadviseerd heeft over de wet. Het grijpt te erg in, in de persoonlijke levenssfeer.

Het niqaabverbod werkt daarnaast emancipatie tegen. Vrouwen die eerst met de bus reisden of naar een ouderavond gingen, zijn nu vaker bang om lastiggevallen te worden. Ze gaan daarom juist minder de deur uit, zo schrijft Meldpunt Islamofobie. Het niqaabverbod is symboolpolitiek, maar dan wel met een reëel, negatief effect op moslima’s. GroenLinks is blij dat het verbod door de burgemeester niet gehandhaafd wordt in Amsterdam.