Daarom diende Groenlinks een voorstel in waarin we pleiten voor een leefbaar loon voor iedere Amsterdammer. Een leefbaar loon is loon aangepast aan de specifieke kosten van een stad. In Amsterdam zijn de woonlasten bijvoorbeeld aanzienlijk hoger dan in andere steden en dus is een minimumloon vaak niet voldoende om rond te komen.
Agnes werkt 40 uur in de schoonmaak maar komt desondanks amper rond. Ze verdient net te veel voor huursubsidie en ook voor bijzondere bijstand of de voedselbank komt ze niet in aanmerking, dus als haar wasmachine of koelkast stuk gaat moet ze een nieuwe kopen op afbetaling. Haar kinderen kunnen beide ook niet sporten wegens gebrek aan geld. Agnes is werkend maar leeft in armoede.
Werken maar niet rond komen
In Nederland zijn er zo’n 220.000 werkende armen publiceerde de Sociaal Economische Raad onlangs. Het gaat om een diverse groep maar het zijn allen mensen die werken en tegelijkertijd te weinig inkomen hebben om noodzakelijke kosten te kunnen betalen. Daardoor zijn ze afhankelijk van allerlei toeslagen en aanvullende voorzieningen, zoals bijvoorbeeld de kansenbank in Amsterdam Oost waar mensen die niet in aanmerking komen voor de voedselbank toch terecht kunnen voor boodschappen.
Het gaat vaak om beroepen waar werknemers het minimumloon verdienen zoals in de zorg en dienstverlening. Het zijn mensen die meerdere banen nodig hebben om ervoor te zorgen dat ze rondkomen en op een financieel stabiele manier kunnen wonen en leven. Het zijn ook zzp’ers die soms maar één opdrachtgever hebben, of mensen met nulurencontracten die niet in aanmerking komen voor de bijstand als zij hun baan verliezen.
Terwijl we wachten op de hoognodige verhoging van het minimumloon en sociaal minimum, moeten wij het heft in eigen handen nemen. En dus pleit Amsterdam, geinspireerd door Londen, voor een beweging voor het leefbaar loon.
Londen laat zien dat het anders kan
In Londen ontstond twintig jaar geleden de Living wage foundation: een campagne die werkgevers oproept een leefbaar loon te betalen, dat voorziet in levensbehoeftes. In 2004 sloot de burgemeester van Londen zich aan bij het initiatief en anno 2021 zijn er meer dan 7000 bedrijven in het Verenigd Koninkrijk die aan ruim 250 duizend werknemers een “living wage” uitbetalen: een inkomen waarin rekening is gehouden met de reële kosten van de stad. Niet alleen grote organisaties zoals IKEA en universiteiten sloten zich aan, maar ook 2250 midden- en kleinbedrijven. Uit onderzoek blijkt dat zij het betalen van het leefbaar loon niet ervaren als extra last, maar bijdroeg aan een verbeterde bedrijfsreputatie en leidde tot een stijging in productiviteit en tevredenheid van medewerkers. Het merendeel van de deelnemende bedrijven verklaart dat het ze gelukt is om de kosten van het leefbaar loon te dekken zonder drastische veranderingen in hun bedrijfsmodel.
Wat de gemeente Amsterdam kan doen
Wij streven samen naar een eerlijke stad. Amsterdam heeft keer op keer bewezen hoe zij staat voor de mensen in de stad. En dus vragen we de gemeente haar invloed te gebruiken om organisaties en bedrijven in de stad op te roepen zich aan te sluiten bij dit initiatief. Ook kan de gemeente in haar relaties met publieke instellingen zoals universiteiten, ziekenhuizen en politie een leefbaar loon aanmoedigen in heel de bedrijfsketen, inclusief cateringmedewerkers en schoonmakers. Laten we als Amsterdam breken met de huidige realiteit van flex en onzekerheid en strijden voor een leefbaar loon.
GroenLinks strijd voor een eerlijke stad. We streven naar een stad met welzijn en werk voor iedereen, helpen mensen aan een baan en werken aan een economie van en voor Amsterdammers
