Wat hebben we gedaan?

  • We bieden opvang en begeleiding aan 500 mensen zonder papieren. De opvang werd 24-uurs en voor meer mensen dan ooit. 
  • We bieden eindelijk permanente opvang tijdens de wintermaanden. 
  • Er kwamen extra 24-uursplekken bij, het hele jaar door, voor daklozen die eerder geen recht hadden op opvang in Amsterdam. 
  • De gemeente start op initiatief van GroenLinks met een pilot om het voor dakloze mensen makkelijker te maken een briefadres te krijgen voor belangrijke post en voorzieningen van de overheid. 
  • Tijdens de lockdowns vingen we iedereen op, ongeacht papieren. GroenLinks bleef aandacht vragen voor de noodzaak van die noodopvang. Niemand zou op straat moeten slapen, en al helemaal niet tijdens een pandemie. 

Wat willen we nog doen?

  • In Amsterdam slaapt niemand op straat. De winterkoudeopvang (die enkel open is als het vriest) verdwijnt en in plaats daarvan wordt in de wintermaanden onbeperkt opvang geboden voor iedereen die anders buiten moet slapen, ongeacht afkomst en het al dan niet beschikken over de benodigde papieren. 
  • Daarnaast worden de permanente (365 dagen per jaar) opvangplekken aan de Transformatorweg, voor dak- en thuislozen die geen toegang hebben tot de reguliere maatschappelijke opvang, uitgebreid. 
  • Er komt meer tijdelijke huisvesting voor economisch daklozen. Initiatieven als ‘Onder de Pannen’ worden toegankelijker gemaakt door de voorwaarden te versoepelen. Om zo langer dan een jaar onderdak te kunnen bieden en meer maatwerk te bieden bij uitzonderingen op de kostendelersnorm zolang deze nog niet is afgeschaft.

Amsterdam is een barmhartige stad. Maar het bieden van een dak boven het hoofd, van hulp en zorg, is geen kwestie van barmhartigheid. Dat is een kwestie van rechtvaardigheid en menselijke waardigheid. Van buiten slapen en zwerven van plek naar plek worden mensen vaak ziek en kwetsbaarder. We weten dat het hebben van een dak boven je hoofd de nodige stabiliteit biedt en de eerste belangrijke stap is op weg naar sociaal, lichamelijk en/of geestelijk herstel. Het biedt de noodzakelijke rust om te werken aan een eigen toekomstperspectief, waarin ook dagbesteding en werk uiteindelijk nodig zijn om (geestelijk) gezond te blijven. Het bieden van opvang, begeleiding en ontwikkelperspectief aan hen die op onze deuren kloppen, blijft voor ons dan ook prioriteit.

We hebben in Amsterdam significante stappen gezet, maar nog altijd slapen er mensen op straat. Er is meer nodig. Daarom willen we in plaats van met vaste verblijfstermijnen te werken, in opvangcentra maatwerk bieden, waarvan ook begeleiding en ontwikkelperspectief onderdeel uitmaken. De wachtlijstbegeleiding van dak- en thuislozen via de buurtteams wordt structureel gefinancierd en de samenwerking met onafhankelijke cliëntondersteuning en ervaringsdeskundigheid wordt daarin beter vormgegeven. Bij het organiseren van opvang is speciale aandacht voor specifieke doelgroepen zoals vrouwen, jongeren en LHBTIQ+ personen.

De gemeente moet meer investeren in onafhankelijke cliëntondersteuning van dak- en thuislozen. Zij krijgen zo betere begeleiding om hun weg te vinden binnen ‘het systeem’. Vluchtelingen en ongedocumenteerden krijgen een eigen vertrouwenspersoon toegewezen, bijvoorbeeld via Vluchtelingenwerk. Ook komt er een ombudspersoon voor vluchtelingen en ongedocumenteerden. Er komt een mogelijkheid om zeer kwetsbare vluchtelingen zoals (jonge) LHBTIQ+ers en trans personen gescheiden op te vangen op een veilige opvanglocatie. Europese dak- en thuislozen die in Amsterdam aankloppen, worden geholpen bij het vinden van (nieuw) werk in (de regio) Amsterdam en krijgen hulp bij het vinden van de juiste zorg en opvang. 

In de samenwerkingsafspraken met de woningcorporaties wordt blijvend ingezet op het beschikbaar stellen van woningen voor kwetsbare groepen in alle wijken, om te zorgen dat de uitstroom uit de maatschappelijke opvang sneller op gang komt. Geen mens op straat. Housing first.