Het jaar 2020 is voor mij het jaar van de stille straten in de stad. De on-Amsterdamse rust in de lente, tijdens de zomervakantie en nu ook met de feestdagen in het vooruitzicht. Ik spreek mensen die eenzaam zijn, voor wie de rek eruit is, hun onderneming in zwaar weer of mensen die hun baan verloren zijn. Of mensen die niet meer op bezoek kunnen bij hun ouder, kind of tijdens de feestdagen niet bij hun geliefden kunnen zijn. De stad is in zwaar weer en dat is zichtbaar, en voelbaar.

Mensen aan het werk houden

Met het college stonden we dit jaar voor de enorme uitdaging om deze crisis het hoofd te bieden. De stad kreeg minder inkomsten, maar juist in crisistijd wil je mensen helpen die het zwaar hebben, en investeren in de stad, om de schade aan de Amsterdamse economie en werkgelegenheid zoveel mogelijk te beperken. Daarom hebben we dit najaar besloten om ondanks de tekorten, volgend jaar niet hard te bezuinigen. We besloten te investeren: met een duurzaam en sociaal herstelpakket houden we mensen aan het werk, want werk is de belangrijkste manier om de bestaanszekerheid van mensen te vergroten. Ik ben er trots op dat dat is gelukt. 

Ik ben blij dat er 100 plekken winteropvang komen en dat we daarmee als Amsterdam juist zorgen voor de mensen die kwetsbaar zijn. Ik ben ook blij dat we de buurtbibliotheken en andere sociale en culturele voorzieningen open kunnen houden. Zoals Femke Roosma zei in Het Parool: “We blijven knokken voor wat kwetsbaar is.”

Van werk naar werk

En dat knokken doe ik elke dag voor de mensen met onzekere banen, met flexcontracten en ZZP’ers die door deze coronacrisis extra hard geraakt worden. Zo zijn we een aanpak jeugdwerkeloosheid gestart, omdat vooral jongeren moeite hebben om in deze tijd een baan te vinden. Samen met het UWV en bedrijven begeleiden we mensen van werk naar werk. We bieden ZZP’ers de extra ondersteuning die zij verdienen. Je ziet dat veel bedrijven en organisaties met ons mee knokken. Met de Vrije Universiteit gaan we 163 banen realiseren voor mensen met een arbeidsbeperking, want ook voor hen is het in deze tijd extra moeilijk om een baan te vinden.

Knokken voor het klimaat

En ik zie het ook bij mijn GroenLinks-collega’s. Collega Marieke van Doorninck, die voor onze stad keihard knokt tegen die andere crisis waar we mee te maken hebben: de klimaatcrisis. En daarbij investeert in groen, werkgelegenheid en mensen. En die bereid is om te luisteren naar mensen en soms ook, als het nodig is, plannen bij te stellen. En collega Touria Meliani, die blijft opkomen voor de cultuursector die keihard geraakt wordt. En vecht voor wat belangrijk is, hier in Amsterdam, maar ook het belang van het nachtleven blijft aankaarten richting Den Haag. En natuurlijk bij alle bestuurders in de stadsdelen en stadsdeelcommissies. Zij zijn en blijven juist in crisistijd de ogen en de oren in de buurt, en knokken voor een sociale en duurzame stad.

Mantelzorgers en vrijwilligers

Deze crisis heeft invloed op ons allemaal en mij persoonlijk laat dit ook niet onberoerd. Ik ga de feestdagen in, wetende dat veel mensen het zwaar hebben. Maar Kerstmis is ook een feest van licht, en we zien gelukkig dat een vaccin in aantocht is. Dus laten we het nog even volhouden met z'n allen. Vooral ook voor de mensen die ongelofelijk hard werken, in de zorg, in de andere cruciale beroepen. En al die mensen die mantelzorger of vrijwilliger zijn, voor elkaar, voor familie, voor buren. En al die mensen die het hoofd boven water proberen te houden, vallen, opstaan, en dan toch ook weer doorgaan. Tegen hen wil ik zeggen: ik denk aan jullie. We doen dit samen.

Intussen doen we er alles aan om het leven van Amsterdammers dragelijker, lichter en beter te maken. Daar kun je van op aan.

Fijne feestdagen en veel sterkte en moed. Ook in 2021 blijven we ons inzetten voor een duurzaam en sociaal Amsterdam.