Bij leveranciers van hulpmiddelen zijn veel problemen.  Amsterdammers die afhankelijk zijn van een rolstoel of scootmobiel, ijn hier de dupe van. Raadslid Lene Grooten heeft daarom samen met Bij1, D66 en DENK een initiatiefvoorstel (PDF) ingediend. Dit voorstel, getiteld ‘Maatwerk, maar dan écht’ roept op om de hulpmiddelenzorg drastisch aan te pakken. Eind maart wordt de bestuurlijke reactie verwacht. 

Met dit voorstel willen de initiatiefnemers de problemen in de hulpmiddelenzorg aanpakken, zodat gebruikers van elektrische rolstoelen, handbewogen rolstoelen en scootmobiels in Amsterdam niet continu geconfronteerd hoeven te worden met de gebrekkige ondersteuning vanuit toeleveranciers. 

Hoe werkt het nu in Amsterdam en waar gaat het mis?

Bij alle leveranciers zijn problemen; met het toeleveren van benodigde onderdelen, het tekort aan monteurs, en met tekort aan tijd en capaciteit in het algemeen. Veel cliënten en een aantal ergotherapeuten in Amsterdam beamen dit.  

De gemeente Amsterdam heeft vier leveranciers van hulpmiddelen aanbesteed, te weten Welzorg, Medipoint, Meyra en Hulpmiddelencentrum. Het HMC (Hulpmiddelencentrum) disfunctioneert zodanig dat het inmiddels door de gemeente wordt afgeraden als leverancier voor nieuwe cliënten. Het HMC heeft problemen met de levering van onderdelen, het onderhouden van hun personeelsbestand, en het (tijdig) regelen van reparaties. Ook geven cliënten van het HMC aan dat zij, als zij bellen voor een reparatie, geen deskundige telefonist aan de lijn krijgen maar een achterwacht van de telefoondienst, die de cliënten niet fatsoenlijk kan helpen. Voor mensen die volledig afhankelijk zijn van hun elektrische rolstoel, hun handbewogen rolstoel of hun scootmobiel betekent dit dat zij dagenlang niet hun huis of in sommige gevallen zelfs hun bed kunnen verlaten.

Het perspectief van de Amsterdammer moet, meer dan nu het geval is, leidend zijn voor de geboden zorg en dienstverlening. Zorg en ondersteuning moeten naadloos aansluiten bij de behoefte en mogelijkheden van cliënten. 

Belangrijkste verzoekpunten in het voorstel

  • Onderzoek of leveranciers voldoen voordat contracten worden verlengd (klanttevredenheid)
  • Betrek ervaringsdeskundigen bij de opleiding/training van medewerkers van leveranciers
  • Geef mensen de mogelijkheid om hun jaarbudget voor hulpmiddelen op te sparen
  • Maak overstappen naar andere leveranciers makkelijker
  • Breng een jaarlijkse rapportage uit over o.a. aantal reparaties, levertijden, aantal klachten, met focus op elektrische rolstoelen, handbewogen rolstoelen en scootmobiels

Dit voorstel is het tweede voorstel in de reeks over zeggenschap in de zorg. Zeggenschap gaat over regie hebben over je eigen leven. Kunnen kiezen. Over je stem laten horen, maar ook gehoord worden. Over hoe verhalen en ervaringen van mensen die zorg ontvangen bijdragen om ook voor andere mensen de zorg beter te maken.

Recht op zelfbeschikking

Sinds 14 juli 2016 is in Nederland het Internationaal Verdrag inzake de Rechten van Personen met een Handicap in werking. Het doel van dit verdrag is om de rechten van mensen met een beperking te bevorderen en te waarborgen. Daarom is het belangrijk dat ook de Gemeente Amsterdam zich inzet om deze rechten te beschermen. Deel van deze rechten is het recht op autonomie en zelfbeschikking. Door de problemen bij de leveranciers van hulpmiddelen in Amsterdam kan een groep mensen met een beperking momenteel geen aanspraak maken op deze rechten.

Het tv-programma Kassa besteedde meermaals aandacht aan de problemen met het leveren en repareren van hulpmiddelen in Nederland. Er kwamen een petitie, een zwartboek en de hashtag #regelhet. Ook de Nationale Ombudsman trok in oktober 2019 aan de bel en spoorde gemeenten aan hun verantwoordelijkheid te nemen.