Het Roze Stembusakkoord werd een jaar geleden vlak voor de Gemeenteraadsverkiezingen op initiatief van GroenLinks opgesteld en omarmd door de meeste partijen in de Amsterdamse gemeenteraad. Reden voor mij om vorige week het akkoord in de commissie te agenderen om de voortgang te bespreken. Wethouder Kukenheim gaf aan een memo op te gaan stellen over wat er sinds haar aantreden gedaan is aan de afspraken in het akkoord. Binnenkort ontvangen we haar beleidsnotitie en bespreken we die in de commissie.
In het Roze Stembusakkoord staan speerpunten en maatregelen ter bevordering van de emancipatie en acceptatie van lesbiennes, homo’s, biseksuelen en transgenders. Het huidige college heeft toegezegd het akkoord in haar volledigheid uit te zullen voeren. Maar toch meent de fractie van GroenLinks dat er wat accenten nodig zijn binnen het beleid.
Naast de speerpunten uit het Roze Stembusakkoord wil de GroenLinks fractie nog steviger inzetten op wijken in Amsterdam Zuidoost en Nieuw-West. Zuidoost kende de afgelopen twee jaar nieuw beleid op het gebied van seksuele diversiteit. Er zijn winsten geboekt met het bespreekbaar maken van dit thema binnen specifieke groepen in dat stadsdeel.
Maar er zijn nog flink wat uitdagingen. De verschillen in welzijn, zichtbaarheid en acceptatie tussen LHBT'ers in de stad zijn erg groot. Dat bleek afgelopen december weer toen ik gastspreker was bij de Amsterdams-Ghanese organisatie Akasanoma. Seksuele diversiteit is een thema dat gevoelig ligt bij de achterban. Maar door actief in te zetten op de dialoog en het breder bespreekbaar maken van onderwerpen als uitsluiting en discriminatie ziet Akasanoma ten opzichte van drie jaar geleden toch een kleine verandering. Een voorbeeld hiervan is de eigen geproduceerde speelfilm die te zien was op Salto: “A soul on Fire”. Dit filmdrama schetst een getrouw beeld over de worstelingen waar sommige Amsterdammers van West-Afrikaanse afkomst mee te maken hebben voordat hun geaardheid wel of niet wordt geaccepteerd. Zie de link naast de tekst voor de speelfilm. Door weer te geven hoe moeilijk het voor iemand kan zijn in een gemeenschap waar homoseksualiteit taboe is kan de discussie concreet worden aangegaan.
GroenLinks wil dat er ruimte blijft voor een gevarieerde aanpak binnen Amsterdam, met ook ruimte voor de bestuurscommissie in onder andere Zuidoost en Nieuw-West. Een goed werkend voorbeeld is dus de geproduceerde speelfilm, die toch wel een onderwerp van gesprek was in Amsterdam Zuidoost. We hebben in het stadsdeel voorzichtig een netwerk en infrastructuur zien ontstaan die er enkele jaren terug nog niet was. Iets wat toch onmisbaar is bij een emancipatieproces.
Naast het bovenstaande zou het zwaartepunt van het Amsterdams beleid Seksuele Diversiteit nog meer moeten verschuiven richting vrouwen-empowerment. En dan denk ik ook specifiek aan meiden en vrouwen met een (Turks-) Islamitische achtergrond of transgendervrouwen. In de praktijk gaat de aandacht vaker uit naar mannelijke homo-organisaties. Het is wat ons betreft van extra belang dat de wethouder in het nieuw beleid pro-actief organisaties benadert en betrekt die zich richten op de emancipatie van lesbische, biseksuele en transgendervrouwen. Zij vormen een risicogroep, dit blijkt ook uit een onlangs verschenen SCP-rapport. Maar ook gezien de zorgen die worden uitgesproken door verschillende vrouwenorganisaties zoals weergeven in de nieuwe Amsterdamse Vrouwenagenda.
Zij vormen binnen de gevarieerde LHBT-groep een risicogroep vanwege genderdiscriminatie in combinatie met een (gelovige) omgeving die hun geaardheid niet accepteert en het drukkende politieke en maatschappelijke klimaat richting mensen die moslim zijn. Daarnaast stuiten transgenders in het algemeen nog veel te vaak op drempels en onbegrip bij zoiets simpels als bijvoorbeeld een sollicitatie.
Het beleid zou zich dus meer moeten richten op het versterken van de infrastructuur van transgender en lesbische organisaties/netwerken.
Kortom, het ingezette stadsdeelbeleid seksuele diversiteit moet worden geborgd, gezien de gewijzigde bestuurlijke verhoudingen. Met dus ook een gevarieerde aanpak vanuit het stedelijke, vanwege de grote verschillen in acceptatie en welzijn van LHBT'ers in onze stad. Hiernaast moet er een ook een accentverschuiving plaatsvinden richting transgender, lesbische en biseksuele vrouwen en hun organisatienetwerken. Vrouwen binnen die doelgroep met een gelovige of Turkse achtergrond moeten steviger in positie gebracht te worden.
