Tijdens de nieuwjaarsborrel van GroenLinks Amsterdam blikte fractievoorzitter Rutger Groot Wassink vooruit op 2017. Een toespraak over de komende verkiezingen, vluchtelingen, de Nederlandse identiteit, kansengelijkheid, bestaanszekerheid en meer. Lees de speech hier terug.

Gasten, kameraden!

Welkom op de nieuwjaarsreceptie van GroenLinks Amsterdam

Vorig jaar zeiden mensen na mijn speech: mooi verhaal maar wel wat somber

en dat klopt, dat was ik ook.

En de ontwikkelingen in de wereld rechtvaardigden dat,

want kijk!

Zie wat er is gebeurd in Groot Brittannië!

In de Verenigde Staten.

Dat is toch verschrikkelijk?

George Michael én Leonard Cohen dood!

Een ramp.

En dan heb ik het nog niet eens over al die andere ellende.

Maar goed 2017 dus.

Politiek gezien natuurlijk een spannend jaar

Met Tweede Kamerverkiezingen en de voorbereidingen voor de gemeenteraadsverkiezingen een jaar later.

Het gaat goed met GroenLinks!

En dat is ook wel eens lekker.

Want het gaat ergens om deze verkiezingen:

meer dan eerder is het een strijd van links tegen rechts;

van solidariteit versus eigenbelang;

van mens versus markt.

We hebben de kans het rechts-populisme te verslaan.

En meer dan ooit is het dus belangrijk dat wij een goede campagne neerzetten.

En dat gaat lukken ook!

Met dank aan onze campagneleider Bas en al die anderen die zich inzetten.

Maar toch...

In de landelijke politiek lijken veel partijen zo ontzettend bang voor Wilders dat ze rare dingen gaan roepen.

Over vluchtelingen bijvoorbeeld.

Suggereren partijen dat mensen hun thuisland ontvluchten,

- niet omdat er oorlog is -

maar omdat ze hier een borstvergroting willen en hun tanden willen laten bleken.

Anderen maken het minder bont maar buitelen over elkaar heen met gedoe over Nederlandse normen en waarden, het eigene en identiteit.

Maar wat het sterker benadrukken van de Nederlandse identiteit nu precies oplost kan niemand mij vertellen.

Net zo min als iemand mij kan zeggen wat die waarden dan precies zijn.

Ik hoor ook eigenlijk nooit iemand verzuchten dat ‘ie behoefte heeft aan versterking van het Nederlandse.

Maar dat zal aan onze elitaire Amsterdam bubbel liggen waar wij volgens sommigen vast in zitten. 

Ik vind dat geklets over die Nederlandse waarden overbodig en eigenlijk ook wel beledigend:

alsof ik de zelfde waarden als een VVD-er of een PVV-er heb omdat ik ook Nederlands ben?

Gatver!

Ik mag toch hopen van niet?

De vraag is wat mij betreft dan ook wat we er mee opschieten.

Wie heeft iets aan Asschers progressief patriottisme?

Wie is er bij gebaat bij de stelling van de SP dat de opvang van oorlogsvluchtelingen bedoeld is om goedkope arbeidskrachten te importeren?

Wie heeft er iets aan een onafhankelijkheidsdag?

Hou op met discussies te voeren die rechts in de kaart spelen.

Hou met die flauwekul en het gedweep met die zogenaamde bezorgde burgers met hun varkensmutsen.

Houd op.

Identiteitspolitiek die op het eigene is gericht is per definitie uitsluitend, verwerpelijk en electoraal een doodlopende weg.

En het leidt af van veel wezenlijkere vragen.

Over klimaat.

Over de toekomst van onze energievoorziening.

Over hoe we van gas afgaan.

Over werk in tijden van robotisering.

Over de vraag hoe we kunnen zorgen dat iedereen mee kan doen.

Over ongelijkheid.

De enige vorm van identiteitspolitiek die zinvol is.

Is een politiek waar het niet gaat om het stellen van normen voor een afgebakende groep,

maar om het doorbreken van normen die groepen buitensluiten.

De enige vorm is antidiscriminatie en antiracisme.

Want Nederland IS een racistisch land.

Waar vrijheid en gelijk niet voor iedereen in dezelfde mate bestaan.

Waar groepen gekleineerd, gediscrimineerd en uitgesloten worden.

Die uitsluiting - die versterkt wordt door sociaal economische ongelijkheid - is het echte probleem van onze tijd.

De bijl aan de wortel van onze samenleving.

Dat geldt voor het land en zeker voor Amsterdam.

Daar mogen we niet van wegkijken.

Dat is hetgeen we moeten benoemen en bestrijden.

(by any means necessary)

Deze en de volgende verkiezingen gaan over de vraag wat voor land en stad we willen zijn.

Of we het mogelijk maken dat iedereen mee kan doen.

Want, natuurlijk, iedereen is voor kansengelijkheid.

Maar ben je er dan?

Nee, want als een gelijke kans niet leidt tot gelijke uitkomst,

wat schiet je er dan mee op?

Het onderwijs in Amsterdam IS gesegregeerd.

En natuurlijk maakt het uit waar je woont en wat je achtergrond is.

Dat is hetgeen dat het stadsbestuur moet aanpakken.

Investeer dus extra in Nieuw-West, Zuidoost en Noord.

In scholen, leraren en leerlingen.

Maak een aanvalsplan om er voor te zorgen dat de werkloosheid onder migrantenkinderen verdampt.

En nee, VVD, dat is geen discriminatie maar achterstandenbeleid.

We hebben te weinig geïnvesteerd in Amsterdammers die niet zonder steuntje kunnen.

En dat is niet alleen een kwestie van afkomst of kleur maar van klasse.

We zijn er niet met een wethouder die cadeautjes uitdeelt aan de allerarmsten,

we moeten zorgen dat we mensen ondersteunen die net boven die armoedegrens zitten.

We moeten ons richten op de lage middenklasse,

daar staat bestaanszekerheid onder druk.

En dreigt marginalisering.

En ja, dat betekent dat je iets doet aan de eigen bijdrages in de zorg,

dat er betaalbare woningen beschikbaar blijven,

dat er werk is, niet alleen voor een zondagskind in een startup maar voor iedereen, die kan en wil.

Amsterdam voor iedereen,

daar zet de fractie zich met hart en ziel voor in.

En dus verzetten we ons tegen kadootjes aan rijken en beleggers bij de erfpachtherziening;

verzetten we ons tegen de afbraak in de sociale huursector;

verzetten we ons tegen een grote dure school voor expatkinderen terwijl andere klassen krap en overvol zijn.

En dus doen we voorstellen om;

de zorg te verbeteren door meer in te zetten op preventie;

de stad leefbaar te houden door het autoverkeer terug te dringen;

kinderen extra kansen te geven in het onderwijs, bijvoorbeeld door informeel onderwijs.

En ja, wij blijven ons inzetten voor vluchtelingen en nieuwkomers.

Want dat is ONZE identiteit.

Wat anderen daar ook van vinden.

We zullen ons blijven inzetten voor een inclusieve stad,

met elkaar en met jullie!

Want niet alleen deze maart maar ook volgend jaar kunnen we de bestaande orde verslaan.

Kunnen we de normen herdefiniëren.

Kunnen we werken aan een nieuwe toekomst.

Voor onszelf en onze kinders kinderen.

(want voor minder doen we het niet)