Nu het college de Top-600 aanpak wil uitbreiden naar een Top-1000 aanpak, is dit dan ook hét moment om te investeren in jongeren die graag een tweede of derde kans willen om iets van hun leven te maken. Het Top-600 en toekomstige Top-1000 beleid is vooral zwaar repressief. Naast het opschroeven van de repressieve aanpak, moeten we preventief beleid dat goed werkt uitbreiden. Een goed werkend voorbeeld van zo’n preventieve aanpak is het project “Pak je Kans” uit Nieuw-West.
De afgelopen jaren zijn er in stadsdeel Nieuw-West onder leiding van stadsdeelvoorzitter Achmed Baâdoud goede ervaringen opgedaan met het project “Pak je Kans”. Dit project moet dan ook worden uitgebreid naar de rest van de stad. Het project richt zich hoofdzakelijk op jongeren die na het uitzitten van hun gevangenisstraf terugkeren naar hun eigen buurt. Vaak gaat het om jongeren die een voorgeschiedenis hebben op het gebied van (lichte) criminaliteit, overlast en vormen van multi-problematiek.
Binnen deze groep is er een aanzienlijk aantal dat duidelijk genoeg heeft van het oude leven en met extra steun en hulp een gewaardeerd burger kan worden die volop meedoet aan de maatschappij. Hoe groter de kans dat een jongere na het uitzitten van straf geen eigen onderdak of inkomen heeft, des te groter de kans dat zo een jongeren terugvalt in oud gedrag. Op deze manier zal de Top-1000 lijst van dit college snel worden opgevuld. Veel van deze jongeren en jongvolwassen zijn spookjongeren; zij hebben geen thuis of permanent dak boven het hoofd, leiden een zwervend bestaan, hebben geen dagbesteding en ontberen de steun en structuur van ouders en een gezin. Kortom, voor een jongere of jongvolwassenen die net uit de gevangenis komt en de referentie heeft van ‘de wereld van de straat’ is het nagenoeg onmogelijk om een leven buiten de criminaliteit op te bouwen.
Hiervoor is het, naast die intrinsieke motivatie, vooral nodig dat zo een jongere vast werk krijgt en een dak boven het hoofd. Met het project “Pak je Kans” worden er afspraken gemaakt met potentiële werkgevers die, ondanks het strafblad van de jongere, toch willen samenwerken. Ook worden er afspraken gemaakt over het behalen van een startkwalificatie. Nu is het voor zo’n jongere ontzettend lastig om het vertrouwen te krijgen van een werkgever omdat steeds meer sectoren een VOG (Verklaring Omtrent Gedrag) eisen. Het hebben van een baan draagt, vooral bij deze jongeren, bij aan het volwaardig participeren in de maatschappij op een eerlijke manier.
Daarnaast wordt er gezocht naar mogelijkheden voor onderdak voor deze jongeren. Het uitbreiden van het project “Pak je Kans” sluit goed aan bij de ambitie van het college om de komende jaren 2000 jongerenwoningen bij te bouwen. Wat GroenLinks betreft moet een deel worden bestemd voor kwetsbare jongeren. Dus ook jongeren die de fout zijn ingegaan en nu écht willen werken aan hun toekomst. Maar er zijn ook jonge meiden die niet op de Top-600 of Top-1000 lijst staan die wel te maken hebben met ernstige meervoudige problematiek. Deelname van deze meiden aan een stedelijke “Pak je Kans” kan een belangrijke schakel worden tussen het oude leven en het leven als volwaardige Amsterdamse burger.
Deelname aan dit project gaat niet zomaar en is niet vrijblijvend. Men moet laten zien echt te willen veranderen. Kandidaten moeten zich houden aan afspraken en op deze manier worden jongeren waar nog hoop voor is, goed geholpen.Het eventueel uitbreiden van het project “Pak je Kans” gaat niet om het belonen of faciliteren van werk/onderdak voor jongeren die zich ooit hebben misdragen. Deze jongeren hebben hun straf al gehad. En willen we voorkomen dat deze jongeren terugvallen, moeten we naast repressie even hard werken aan preventie! Het maakt onze samenleving veiliger, het is goedkoper, het vermindert recidive en simpelweg: het werkt!