Ruim 10.000 jongeren zijn werkloos in Amsterdam. Dat is 14% van de jonge Amsterdamse beroepsbevolking. Het grootste deel van deze werkloze jongeren heeft een migratieachtergrond.
Gelukkig is het hier niet zo erg als in Griekenland of bijvoorbeeld Spanje waar meer dan de helft van de jongeren geen baan heeft. Maar ook hier zal de arbeidsmarkt de komende jaren verslechteren. Daarom wil ik juist nu voorkomen dat jongeren de boot missen.
Vorig jaar zijn er 1207 jongeren die bij de Dienst Werk en Inkomen waren ingeschreven uitgestroomd naar werk en 426 jongeren zijn weer terug naar school gegaan. Goeie resultaten maar we zijn er nog niet!
Met het nieuwe actieplan: Jongeren maken Amsterdam, wil het college jeugdwerkloosheid bestrijden. We laten niet toe dat er een ‘verloren generatie’ ontstaat en we doen er alles aan om ervoor te zorgen dat alle Amsterdamse jongeren óf aan het werk zijn, óf een opleiding volgen. Hiervoor zijn drie dingen belangrijk: het juiste papiertje op zak, de juiste mensen kennen, en met twee woorden spreken.
Laatst sprak ik Latifa tijdens een bijeenkomst met werkloze jongeren en werkgevers. Zij heeft al tientallen sollicitatiebrieven geschreven maar wordt steeds afgewezen. Helaas geen verrassing, ondanks haar MBO 4 diploma spreekt ze onvoldoende Nederlands. Dit geldt niet voor Jurrian die goed Nederlands spreekt maar tegen mij zei dat hij de baantjes die werkgevers hem aanbieden te min vindt. Tegen hem zeg ik: juist nu moet je leren je eigen brood te verdienen, ook als het niet je droombaan is.
Ik wil dat de Amsterdamse werkgevers staan te rammelen aan de poort van de Amsterdamse scholen en vanzelfsprekend Amsterdamse jongeren gaan aannemen. Helaas spreek ik te vaak Amsterdamse werkgevers die stagiairs van boven Alkmaar willen of van voorbij Nieuwegein. Hiervoor moeten Amsterdamse jongeren beter leren kijken door de ogen van een werkgever. Snappen dat het belangrijk is om op tijd te komen en goede dag te zeggen. Snappen wat het is om een goede en betrouwbare werknemer te zijn.
Ik ben in gesprek met werkgevers om van hen te weten wat zij zoeken en welke mensen ze echt nodig hebben. Maar ook om te vertellen wat Amsterdamse jongeren te bieden hebben. Soms moeten vooroordelen overwonnen worden. Als werkgevers en werkzoekende jongeren met elkaar in contact komen, zoals laatst bij de Week van de Horeca (een week waarin 120 werkloze Amsterdammers op sollicitatiegesprek gingen bij hotels in Amsterdam die in totaal 100 vacatures hebben) blijkt er vaak veel mogelijk. Werkgevers zijn best bereid jongeren aan te nemen met onvoldoende startkwalificaties als ze maar gemotiveerd zijn en zich bereid tonen te leren.
Kortom, jongeren zijn zelf aan zet om zich een plekje op de arbeidsmarkt te veroveren. De concurrentie zal alleen nog maar groter worden nu niet alleen uit Oost Europa maar ook uit Zuid Europa gemotiveerde arbeidskrachten deze kant op komen. Vooral Amsterdamse jongeren met een migratieachtergrond zullen harder moeten knokken dan andere jongeren. Ik heb hoge verwachtingen van de Amsterdamse jongeren, zij mogen op hun beurt verwachten dat ik voor ze klaar sta en mijn uiterste best doe om ze te helpen richting werk.
(Deze column verschijnt ook in de Mug)
Link:
De notitie "Jongeren maken Amsterdam; jeugdwerkloosheid voorkomen en bestrijden is te downloaden op http://www.amsterdam.nl/gemeente/organisatie-diensten/dwi/dwi-corporate/laatste-nieuws/nieuws/jongeren-maken/.