Sinds januari van dit jaar is binnen GroenLinks Amsterdam een debatclub gestart. Esther Polak schrijft over haar ervaringen in één van de bijeenkomsten.

Wie de debatclub van GroenLinks binnenloopt treft een groep bevlogen mensen die zich laat ontregelen door steeds weer een nieuwe coach. Mijn ideeën over wat een goede presentatie of argumentatie is, zijn op de twee avonden dat ik zelf aanwezig was grondig herzien. En dat is een waardevol resultaat. Ook volg ik nu met een frisse blik debatten op televisie, radio of in de krant. In plaats van mij op te winden over de inhoud, luister ik ook kritisch naar de vorm. Het deelnemen aan de club werkt daarmee ook om mijn eigen vaardigheden als kritische burger aan te scherpen.

De serie is zo opgezet dat iedere avond een eigen insteek kent. Daardoor is het geen probleem een avond te missen, of maar één avond mee te doen. Dit laatste kan ik trouwens iedereen aanraden die nog nooit op deze club is geweest en die wel beter zou willen worden in debatteren, of gewoon een verhaal zo structureren dat de boodschap beter overkomt.

De meest recente avond werd geleid door Menno van der Veen met een heel praktische training. Hij had er voor gekozen om ons te trainen op een vaardigheid die we ook werkelijk in één avond zouden kunnen verbeteren. Het ging hier puur om één aspect van het voor een groep mensen spreken, namelijk lichaamshouding. En dan nog niet eens de houding van ons lichaam zelf, want dat was volgens Menno niet zo gemakkelijk te veranderen. Het ging om puur de plek waar wij op een podium staan. Menno gaf ons een paar heldere en uiterst simpele aanwijzingen, die nog het meest leken op die van een dansmeester. Hiermee konden we meteen heel praktisch aan de slag. Het was fascinerend om te zien hoe deze aanwijzingen een onverwacht sterke impact hadden op het verhaal dat de verschillende proefpersonen hielden voor de groep.

Omdat we steeds uitgingen van hetzelfde onderwerp, konden we inderdaad in één avond een grote stap zetten in onze vaardigheid. Op het laatst stapten we op het podium rond als volleerde sprekers. Uiteindelijk was het zelfs tot twee keer toe de groep die een argumentatie hield die het behoorlijk ver van hun werkelijke overtuiging afstond, die de debatten won. Het aanleren van debatvaardigheden lijkt daarmee iets magisch te hebben, wat niet altijd comfortabel voelt. Misschien kun je juist daarom deze magie maar beter leren kennen. Al is het niet om hem zelf toe te passen, dan wel om het bij anderen te kunnen doorzien.

De volgende bijeenkomst is op 3 mei 2012. Meedoen? Stuur een mail naar Thamar Zijlstra.
Het programma voor 3 mei staat hier.