Een Emancipatienota in 2011? In een tijd waarin meisjes het beter doen dan jongens in het onderwijs en een inhaalslag maken op de arbeidsmarkt? Een tijd waarin keuzevrijheid de eeuwenoude beperkingen van het vrouw-zijn verdreven lijkt te hebben in ons deel van de wereld?
Ja, een Emancipatienota.
Het gaat goed met meisjes en vrouwen in Amsterdam, laat dat voorop staan. In de stad
zijn vele vrouwenorganisaties actief. De stem van vrouwen klinkt luid en duidelijk door
in het maatschappelijk leven. Jonge vrouwen kunnen zich niet meer voorstellen dat ooit
ontslag volgde als een vrouwelijke ambtenaar in het huwelijk trad, of dat er geen pil
bestond.
Vrouwen willen meer in Amsterdam. Emancipatie stelt mensen in staat hun grenzen te
verleggen, zich te ontwikkelen, de vrijheid te zoeken. Was het veertig jaar geleden
vooral de strijd voor gelijke rechten, die de emancipatiestrijd domineerde, nu staat de
behoefte aan vrije keuze centraal in veel verhalen van vrouwen. Onvrijheid is er meer
dan ons lief is, zo blijkt uit het materiaal dat voor deze nota bijeen is gebracht. En niet
eens altijd van buitenaf. Meisjes en vrouwen kunnen ook elkaar verschrikkelijk de maat
nemen, van ‘ben ik religieus genoeg?’ tot ‘zijn mijn hakken hoog genoeg?’. Nog steeds
staat voorop dat vrouwen en meisjes het vooral zelf moeten doen, het emanciperen. De
overheid kan wel steunen. Reden genoeg voor een Emancipatienota.
Andrée van Es
Hieronder kun je het Beleidsplan Vrouwenemancipatie downloaden.