Verslag van Jeroni Vergeer
Op maandagavond 7 februari kwamen er Amsterdamse GroenLinksers en andere geïnteresseerden bijeen om samen met een aantal deskundigen te praten over de demonstraties, opstanden en revoluties in de Arabische wereld. Wat betekent dit nou, hoe is de beeldvorming in de media en wat nu? Jeroni Vergeer, bestuurslid van DWARS Amsterdam, was erbij en maakte het volgende verslag.
De avond werd gepresenteerd door Nadia Bouras, in het panel zaten Fenna Ulichki (ons gemeenteraadslid), Hasnae Bouazza (journaliste), Julie van Traa (5 jaar in Marokko gewoond, journaliste) en Fathi Mourali (Tunesier en ook journalist).
Wat mij als redelijk onwetende maar toch zeer geïnteresseerde luisteraar opviel was de sterke kritiek van het panel op de berichtgeving in de Westerse media. Als trouwe Volkskrant-lezer en NOS-kijker, wordt je dus eigenlijk helemaal niet objectief geïnformeerd. En ook nog eens veel te laat.
Zo waren alle panelleden zeer verbaasd over de fixatie van de pers op het Moslimbroederschap, de angst voor wat er nu gaat gebeuren en vooral, wat betekent dit voor ons? Dit terwijl er mensen voor hun leven, democratie, vrijheid en toekomst vechten en wij deze mensen dus juist zouden moeten steunen in plaats van alleen maar te praten over wat dit voor ons betekent.
Ook wordt er kritiek geleverd op de media die berichten over de afwezigheid van vrouwen in de protesten. Vrouwen waren zeker wel aanwezig! En een goede vergelijking werd gemaakt door Hasnae, kijk eens naar de voetbalrellen in Nederland, daar zie je toch ook niet zoveel vrouwen? En ja, daar had ze wel een punt. De vergelijking met de revoluties eind jaren ’80 in Oost-Europa is niet terecht, deze landen hebben een hele andere geschiedenis, aldus Hasnae.
Fathi is op dit moment teleurgesteld in de nieuwe regering in Tunesië, maar de oppositie zit wel in de regering. Ook is dit slechts een overgangsregering en zijn ze al wel met positieve dingen bezig, zo willen ze het verdrag tegen marteling en het verdrag van Rome van het Internationale strafhof tekenen. Ze zoeken de weg naar een beschaafde samenleving.
Aangezien een groot deel van ons panel zelf Marokkaanse roots heeft, werd er ook nog op de situatie in Marokko ingegaan. Kunnen we daar naar ook vergelijkbare taferelen verwachten? Volgens Julie zal dit echter veel geleidelijker gaan. In Marokko is zeker wel armoede, maar er is ook perspectief. Ook zijn er minder onderdrukkingen als in Tunesië, waar Julie zelf als journaliste nogal een onaangename werksfeer heeft ervaren. Maar natuurlijk zijn in er Marokko ook hervormingen nodig, en door alle panelleden ook zeer gewenst.
Ook in Jemen, Libanon en Algerije nemen mensen geen genoegen met halve beloften, en kunnen we daar dus ook nog verdere ontwikkelingen verwachten. Laten we zorgen dan onze aandacht niet verslapt, zodat de mensen daar ook door kunnen blijven gaan met hun strijd.
Tot slot, alle panelleden mochten nog een wens uitspreken.
Hasnae: Ook in Syrië en Saoedi-Arabië moet het volk in opstand komen en moet met zo min mogelijk bloedverlies hun doel bereikt worden. Hier moeten we het wel serieus nemen.
Fenna: Al Jazeera op de kabel! De vrouwenbeweging moet een sterke rol krijgen en een vrouwelijke president in Egypte.
Fathi: De leider van GroenLinks Tunesië moet uitgenodigd worden in Nederland om zo zijn ideeën te kunnen delen en hopelijk in Tunesië veel stemmen krijgt bij de komende verkiezingen.
Julie: De demonstraties in Algerije op zondag a.s. moeten een succes worden, we moeten hopen op een domino-effect en geen teleurstellingen.