Wat is er verkeerd gegaan in Kopenhagen? Hoe kan het dat een bijeenkomst, waar jaren naar toe is gewerkt, waar alle wereldleiders aanwezig waren, zo weinig heeft opgeleverd? En krijgt de wereld nog een herkansing over een half jaar of zijn we jaren achterop geraakt? Ik ben zeer teleurgesteld, ik had niet verwacht dat het resultaat zo gering zou zijn.
Het liep uiterst moeizaam die hele week, maar ik rekende erop dat Obama die laatste dagen met China een deal zou sluiten over op zijn minst een reductiedoelstelling en financiële ondersteuning van ontwikkelingslanden, en zo een basis voor een akkoord zou leggen. Nu weten we niet eens of er wel een akkoord is. Wat is er afgesproken? De chaos die de hele conferentie beheerste, beheerst nu ook het eindresultaat.
Eerder heb ik al gezegd: de steden moeten het doen. Nations talk, cities act. Ik was met Job Cohen op de grote bijeenkomst in Kopenhagen met de burgemeesters van vele wereldsteden. Sao Paolo, Johannesburg, New York, Los Angelos, Londen, Parijs, Barcelona, Dar es Salaam. Zeer inspirerende verhalen van al die burgemeesters, over de toekomst van hun stad, over duurzaamheid en klimaatvriendelijkheid als bestaansvoorwaarde, over green jobs, over economische kansen van duurzaamheid en klimaatbeleid.
En dan waren er ook de bedrijven, die de regeringen nu echt groen aan het inhalen zijn. Zij waren ook teleurgesteld. Want ze hebben grote behoefte aan duidelijkheid en level-playing-field. En het bedrijfsleven ziet steeds meer de economische kansen van klimaatbeleid, de innovatie, de financiële voordelen van energiebesparing en de noodzaak om minder afhankelijk te worden van fossiele brandstoffen. Uiteraard zijn er de achterblijvers die stevig aan de rem hangen, zoals in de VS. En helaas ook succes hebben met hun achterhoedegevecht.
Maar voor mij staat vast: er is geen weg terug. We gaan door als steden samen met het bedrijfsleven. Amsterdam zal erbij zijn, in de voorhoede. En we zullen dit winnen. Klimaatvriendelijke acties zullen winst opleveren voor de economie, nieuwe kansen bieden en op steeds grotere steun van onze bevolkingen kunnen rekenen. Want iedereen wil een toekomst voor zijn en haar kinderen!
Marijke Vos