Gaat Kopenhagen een succes worden? De spanning loopt op, het mag niet mislukken. Tegelijkertijd zijn er nog grote hobbels om tot een stevig klimaatakkoord te komen. Ik was deze week in het Vredespaleis in Den Haag, waar Yvo de Boer - de klimaatonderhandelaar van de VN - een kijkje in de keuken gaf. De urgentie is enorm. Als we niets doen, zitten we aan het einde van deze eeuw met een temperatuurstijging van 5 tot 6 graden, terwijl er al rampen staan te gebeuren bij een stijging van 2 graden.
Yvo de Boer vertelde dat nu al in India 12 procent van het BBP naar maatregelen gaat om de effecten van klimaatverandering op te vangen. En in Afrika zullen 200 miljoen mensen worden gedwongen tot een volksverhuizing. In Azië zal de drinkwatervoorziening voor tientallen miljoenen mensen in gevaar komen wanneer de gletsjers van de Himalaya smelten. Verhalen waar je de rillingen van krijgt. Het verhaal is keihard en duidelijk: we moeten nu ingrijpen. Onze energievoorziening van nu is onhoudbaar. Zonder koerswijziging verbruiken we in 2030 twee keer zoveel energie als nu. Hoe langer we wachten, hoe duurder ingrijpen wordt. De kosten kunnen oplopen naar 500 miljard dollar per jaar.
En toch hebben al die harde verhalen nog niet voldoende effect. Nu is het vooral wachten op de VS. Krijgt Obama de politieke ruimte om een concrete klimaatambitie neer te leggen, een CO2-reductie waar de VS zich aan bindt? Dat is cruciaal voor het slagen van Kopenhagen.
Wat er ook gebeurt, in Amsterdam gaan we door. In de steden moet het gebeuren. Hier leven de meeste mensen, hier zitten de economische centra. Steden zijn oorzaak van het probleem, maar ook de oplossing. Want waar kan er beter met schaarse ruimte en schaarse grondstoffen worden omgegaan dan in de stad? Amsterdam kan haar creatieve kenniseconomie als geen ander inzetten voor duurzaamheid. Groene stroom, groene ICT, groene mobiliteit, groene gebouwen en groene woningen. Experimenten doen, je nek uitsteken.
Dat doet bijvoorbeeld stadsdeel Westerpark. Na intensieve gesprekken gaan zij woningeigenaren in een bepaalde buurt voorschrijven energiemaatregelen in de woningcomplexen te nemen. Er wordt rekening gehouden met de financiële draagkracht van mensen en er bestaat een mogelijkheid voor een renteloze lening. Ik vind dit een goede aanpak, net zoals collega Hans Gerson. Ik ben heel benieuwd naar wat dit gaat opleveren.
Marijke Vos