Wat een spannende dag was het vandaag. De gemeenteraad van Riga had donderdagochtend alsnog de toestemming voor de gay pride ingetrokken. Daarop heeft Mozaika (de Letse COC) een proces aangespannen, dat vanmorgen diende. Wij (Robert Flos en ik) zijn ernaartoe geweest, kwamen binnen toen er een schorsing was. Stampvol zaaltje, veel (internationale) pers. Veel mensen in de zaal, veel jongeren ook, waarvan de meeste van christelijke groeperingen waren.

Het geding was door Mozaika aangespannen tegen de gemeente,  maar de kardinaal (!) himself was er ook, want die had zich aangediend als derde partij. Dwz: hij wilde zich in de zaak voegen naast de  gemeente tegen Mozaika. Behalve de katholieke kardinaal was er ook een grote groep anti-gay-activisten olv een voormalige lutheraanse geestelijke, met een grote groep aanhangers die (volgens de M-leider) zwaar christelijk zijn en in 'tongen' geloven. Daaronder ook enkele figuren die bij vorige gelegenheden veroordeeld waren voor geweld tegen gays.

Er waren drie rechters, twee jonge vrouwen en een oudere man. Mozaika en de gemeente hadden beide een jonge vrouwelijke advocaat. We raakten meteen in gesprek met de leidster van Mozaika, een vrouw van dubbele nationaliteit (Zweeds en Lets) en enkele Zweedse (Euro-)parlementsleden. Mathieu Heemelaar (GroenLinks parlementariër) was er ook. Hij is meteen gaan twitteren, waar in de loop van de dag zelfs door Maxime Verhagen op werd gereageerd.

Een schorsing was nodig voor overleg over het al dan niet toelaten van de derde partij.
Ze besloten dat niet te doen, waarop de christelijken de rechters begonnen te beledigen, waarop de 'derde partij' uit de rechtszaal werd gezet. Boeiend, om zo de heren (kardinaal, geestelijke en criminele en zweverige aanhangers) te zien afdruipen.

Wij hebben het eind van de rechtszaak niet meegemaakt, want moesten toen naar het politieke debat dat om 11 uur begon. Tegen half twaalf werd daar het bericht doorgegeven dat Mozaika de rechtszaak had gewonnen: de pride gaat dus toch door. Er was geen enkele wettelijke grond om de pride te verbieden.

Aanwezig bij het debat: de (zwarte) Zweedse minister van integratie en gender equality (goed!), de Nederlandse speciale ambassadeur voor human rights Arjen Hamburger, iemand uit GB van het internationale secretariaat van Amnesty, twee Letse politici, twee Letse vertegenwoordigers van ministeries en een fantastische voorzitter, een Amerikaanse Let. Lange tijd was deze laatste de enige officiële figuur die openlijk gay was. Van de politici was er een de vorige minister van buitenlandse zaken, maar niet meer herkiesbaar, en de ander een kandidaat voor europa die zelf zei dat de kans dat ie gekozen zou worden sowieso heel klein was. In de zaal (dertig mensen!) was de helft buitenlanders, waaronder aantal Nederlandse amnestymensen, maar ook de Nederlandse ambassadeur Jurriaan Kraak. Het is duidelijk dat niemand hier voor zijn gay-zijn durft uit te komen, Vooral niet in een openbare functie en al helemaal niet in verkiezingstijd. Behalve EU-verkiezingen zijn er op 6 juni namelijk ook gemeenteraadsverkiezingen.

Ook bij het debat moesten we weer eerder weg, in verband met een lunchafspraak met twee gemeenteraadsleden, en iemand van Mozaika. Er kwam er maar een, de ander (die deze week mede-ondertekenaarster was van het verzoek om de pride toch te verbieden) had het 'te druk'. De man die er wel was, was ook al geen gewone Let, want had jaren gewoond in Engeland en Canada. Een verstandige begin-zestiger die goede analyses had. Van hem de tekst: vergeet bij je beoordeling niet dat Letland in totaal nog maar 34 jaar democratie kende; eerst een periode van 1918-1934 en nu van 1991-2009. 'We zijn nu net weer ongeveer op het punt waar we in 1934 waren qua democatie... En verder vertelde hij dat de gemeenteraad alleen maar een 'voting machine' is, debat is er eigenlijk nooit en dus al helemaal niet over gay-issues. En de Mozaika-jongen zei: 'Bovendien: Letland heeft dus de hele periode van de seksuele revolutie gemist!' Hij zei ook: niet alleen homoseksualiteit is een probleem, dit land kan überhaupt niet met seksualiteit omgaan. Men vindt hier ook dat hetero's niet klef moeten doen in het openbaar.

Om 5 uur was er een receptie van Mozaika in een chique hotel (die durven dat allemaal best, sponsoren ook, want die hebben toch  geen lokale klanten en vaak ook (half)buitenlandse eigenaren. Daar waren: Zweedse, Deense, Britse en Nederlandse ambassadeur.  Die hebben ook allemaal dit festival en de pride gesponsord. En verder nog buitenlandse politici en de vrijwilligers van de Mozaika-organisatie. Daarna naar een bioscoop waar documentaires getoond zouden worden.
Begon wat later, omdat voorin de zaal een groepje van een stuk of acht 'neo-nazi-achtige' types zaten, die duidelijk uit waren op herrie. De voorstelling begon pas toen er vier sterke (private) bewakers waren besteld. Wel bijzonder, een film over hoe een gay-manifestatie in Sarajevo in elkaar werd geslagen, terwijl deze frisse toeschouwers goedkeurend in de handen klapten en schreeuwden. Bijzonder ook, dat het geweld in Sarajevo door moslim-radicalen werd uitgevoerd, waarvoor deze rechts-radicalen klapten... Maak je niet vaak mee. Door de bewakers liep het niet uit de hand.

Daarna vanavond gedineerd met een vertegenwoordigster van het Latvian Centre for Human Rights. Ook heel interessant. Overigens zaten naast ons vier luidruchtige Nederlandse mannen die niet voor de gay pride kwamen, maar voor een weekendje 'goedkoop neuken'. Je schijnt hier een groot aanbod van goedkope seks, veelal Russische dames, te hebben. Ik geloof niet dat ze al wisten dat er een gay pride zou zijn.

Morgenochtend eerst security briefing voor de buitenlandse deelnemers, en  dan de pride van 12-14 uur (is Nederlandse tijd 11-13). Ons hotel ligt op ongeveer 200 meter van het park waar de pride begint en eindigt. Er wordt (en dat is een overwinning, daarover ging ook de heisa) nu ook een stukje door enkele straten gelopen. En dan gaan we morgenavond eten (met Mathieu erbij) met onze ambassadeur, en iemand van Mozaika.

Tot zover, na de pride morgen schrijf ik weer een verslag.

Jeanine

Op de foto onder: de vertegenwoordiger van de gemeente Riga. Overzijde: mensen van Mozaika