Je leven verbeteren als dakloze is geen sinecure. Het rood-groene college heeft het ambitieuze streven om alle mensen die op straat leven een traject aan te bieden. Door bureaucratie, boetes en regelgeving raken veel daklozen echter verstrikt juist als ze weer overeind proberen te krabbelen. Raadslid Marieke van Doorninck schreef er een notitie over met voorbeelden uit de dagelijkse praktijk en een tiental aanbevelingen aan het college.
Vlak voordat Corine eindelijk een afspraak heeft met de internist om naar die nare knobbels in haar nek te laten kijken, wordt ze opgepakt door de politie en vastgezet voor openstaande boetes. Eddie, Jaap, Kees en Peter willen een einde maken aan hun leven op straat. Met hulp van elkaar zijn ze in staat om een huishouden te runnen. Maar helaas, hun voorstel om met zijn vieren samen te gaan wonen past in geen enkel hulpverleningstraject. Mohamed staat na een jaar gevangenis weer op straat en moet zich onmiddellijk melden bij zijn mentor. Maar hij is buitengezet zonder geld en papieren. Om zijn mentor te kunnen bezoeken, moet hij direct na zijn vrijlating al twee overtredingen begaan: zwartrijden en reizen zonder identiteitsbewijs.
Corine, Eddie, Jaap, Kees, Peter en Mohamed hebben in Amsterdam vele lotgenoten. Mensen die dakloos zijn geraakt, die hun leven weer op de rails proberen te krijgen, maar telkens in Kafkaëske situaties terechtkomen. De hulpverlening doet wat zij kan, maar met een ‘caseload’ van 40 cliënten per mentor en bergen werk aan administratie, gaat dat zeer moeizaam. Het college van B&W komt met veel hoopvolle maatregelen om elke dakloze aan een traject te helpen. Er staan echter nog veel obstakels in de weg. Boetes uitdelen voor zaken als ‘doelloos heen en weer lopen’ of ‘zitten op straatmeubilair’ doet de overlast verplaatsen naar andere delen van de stad.
GroenLinks-raadslid Marieke van Doorninck beschrijft in haar notitie de dagelijkse situatie van daklozen en hulpverleners op straat en waar zij tegenaan lopen. GroenLinks doet daarbij een tiental verbetervoorstellen aan het college. De bureaucratie moet worden aangepakt, stop met het uitschrijven van zinloze boetes, doorbreek een traject niet door oude nog openstaande boetes die moeten worden uitgezeten, maak het aanvragen van een uitkering eenvoudiger, verbeter de ketensamenwerking en nog een vijftal andere aanbevelingen. Marieke van Doorninck: ‘Probeer niet een mens in een traject te passen, maar zoek een traject dat bij de mens past’.
De notitie wordt besproken in een gezamenlijke commissievergadering Algemene Zaken en Zorg op vrijdag 21 september om 9.00 uur.