Onderstaande ingezonden brief van Andrée van Es (wethouder werk en inkomen) verscheen op 14 december jl. als brief van de dag in de Volkskrant.
In het hoofdredactionele commentaar (O&D, 12 december) schrijft de Volkskrant dat minister Kamp zijn mogelijkheden overschat om bijstandsgerechtigden aan het werk te helpen. Met deze constatering ben ik het van harte eens.
Het afgelopen jaar hebben we in Amsterdam in weinig rooskleurige economische omstandigheden door een sterk vernieuwde werkwijze 4.000 mensen die in de bijstand zaten of zeker zouden komen, aan het werk geholpen. Het was alle hens aan dek en met die ervaring kan ik zeggen: mensen aan het werk krijgen vergt meer dan het simpel matchen van vraag en aanbod zoals Kamp suggereert. Veel bijstandsgerechtigden beschikken over onvoldoende vaardigheden voor de arbeidsmarkt. Niet voor niets worden veel kerstpakketten op dit moment door Oost-Europese arbeiders ingepakt, terwijl er voldoende mensen klaar staan in sociale werkplaatsen.
De meeste mensen met een uitkering kunnen werken. Dat geldt ook voor nieuwkomers op de arbeidsmarkt, zoals jongeren met een arbeidsbeperking. Maar Kamp en zijn staatssecretaris De Krom staren zich blind op de gedachte dat, als je mensen onder het wettelijk minimumloon laat werken, je meer mensen aan het werk helpt. Dit kabinet wil vanuit deze gedachtegang langdurig werken onder het minimumloon mogelijk maken. Maar voor werkgevers is dat geen doorslaggevende prikkel om mensen die soms langdurig in de bijstand zitten aan een baan te helpen. Goedkope arbeid is immers ook in Polen te koop.
Daarnaast is arbeid meer dan een prijskaartje. De economie en de arbeidsmarkt hebben ook een morele dimensie. Het is een maatschappelijk opgave voor ons allemaal om niemand aan de kant te laten staan. Een overheid moet willen investeren in bijstandsgerechtigden. Zorgen voor begeleiding, soms jarenlang. Dit is beter voor de werkgever en de werknemer, maar ook voor de portemonnee van de overheid. Een uitkering kost al snel 15 duizend euro per jaar terwijl begeleiding van iemand in dienst bij een werkgever gemiddeld 4.000 euro aan investering kost.
Zolang dit kabinet niet investeert in mensen wordt de uitkering voor veel uitkeringsgerechtigde een enkeltje achter de geraniums in plaats van een ticket op weg naar een baan. Op deze manier gooit de minister zijn eigen glazen in: werkgevers kijken reikhalzend uit naar de trek uit het Oosten en laten veel bijstandgerechtigden in de kou staan. Een gemiste kans.
Andrée van Es, Amsterdam, wethouder werk en inkomen