Woensdag was de aanbieding van de begroting door het college aan de gemeenteraad. Vroeger gebeurde dat met een persconferentie waarbij het college de plannen voor de stad uitgebreid toelichtte en de raad pas drie weken later, bij de algemene beschouwingen, de kans kreeg om te reageren. Om deze gebeurtenis luister bij te zetten, en om de raad de kans te geven meteen te reageren heeft de VVD vier jaar geleden bedacht dat wij hier ook een soort van Prinsjesdag moeten houden.
De Staat van de Stad werd geïntroduceerd. We hebben nu drie varianten geprobeerd, met veel gasten en een luxe borrel, een jaar later met lange speeches en debat, dit jaar met korte speeches en geen debat en met elk jaar minder gasten. Het werkt gewoon niet. Laat ze in Den Haag hun ceremoniële toestanden maar doen, in de republiek Amsterdam wil ik gewoon goede algemene beschouwingen met een pittig debat, met of zonder genodigden.
Ik heb nog wel even getwijfeld over een hoedje, maar wat dan? Een stevige zuidwester, als bescherming tegen het economische zware weer waar we in zitten, of toch liever een groene bouwhelm, om te laten zien dat Groen Werkt! Ik besloot met onbedekt hoofd mijn speech te houden. Wel had ik mijn mooie nieuwe jurkje aan, maar laat ik eerlijk zijn, daar heb ik geen Amsterdamse prinsjesdag voor nodig.
In mijn speech ging ik in op het belang van solidariteit en tolerantie, juist in tijden van crisis en vroeg om nog meer aandacht van het college voor het milieu en duurzaamheid en lanceerde daarbij de plannen van GroenLinks voor groene banen. Lees hier mijn hele verhaal.