De gemeenteraad (behalve het CDA) pleit voor normalisering van de softdrugsmarkt en doet een oproep aan minister Donner.
Een dezer dagen verschijnt de ‘cannabisbrief’ van de ministers Donner en Hoogervorst. Volgens de overgrote meerderheid van de gemeenteraadsfracties in Amsterdam is hiermee het moment aangebroken om eindelijk de zogenaamde ‘achterdeur problematiek’ op een goede manier te regelen. De fracties bepleiten het oplossen van de problemen via een pragmatische aanpak. Zij menen dat transparante teelt onder kwaliteitstoezicht en met goede voorlichting de beste kansen biedt om de volksgezondheid te beschermen en criminaliteit uit te drijven. Deze oplossing is terug te vinden in een gezamenlijk opgesteld Manifest “Open de Achterdeur”.
Op 7 april ondertekenen de Amsterdamse gemeenteraadsfracties (m.u.v. het CDA) dit Manifest. “Open de Achterdeur” zal de komende weken aan gemeenteraadsfracties van andere grote steden ter ondertekening worden voorgelegd. De Amsterdamse fracties roepen daarmee hun collega’s in andere steden op om actief mee te doen in het komende cannabisdebat.
Dertig jaar geleden zette Nederland de deuren open voor het decriminaliseren van drugsgebruik. Verkoop van cannabis wordt sindsdien officieel getolereerd via coffeeshopsshops. Het drugsgebruik neemt niet toe en het Nederlandse cannabisgebruik is relatief laag. Coffeeshops verkopen aan volwassenen; jeugd wordt geweerd en de softdrugsmarkt is afgeschermd van illegale harddrugs. De overheid treedt op om eventuele criminaliteit in de kiem te smoren. Kortom, de consumptie en verkoop van softdrugs zijn succesvol gedoogd.
Er bleef echter één deur dicht: de achterdeur van de coffeeshop. De georganiseerde misdaad heeft de productie in zijn greep, zodat de coffeeshophouders noodgedwongen zaken moeten doen met criminelen. De prijs is kunstmatig hoog, omdat de productie in een duur clandestien circuit plaatsvindt. Illegale teelt in woningen levert bovendien veel gevaar en overlast op.
Er is dertig jaar gedoogd, maar de problemen liggen voor het oprapen. Een algemeen verbod is niet realistisch en maakt honderdduizenden Nederlanders die nu wiet gebruiken onnodig tot criminelen. Repressief beleid heeft bovendien geen aantoonbaar terugdringend effect, maar levert juist schadelijke spanning op tussen formeel beleid en ontbrekende uitvoering. Kortom: nieuwe problemen en meer criminaliteit. Als lokale bestuurders worden wij geconfronteerd met de schade van het huidige gedoogbeleid. Door de illegale teelt kunnen criminelen vrijelijk hun gang gaan, met veel overlast tot gevolg. Niet alleen de consumptie en de verkoop, ook de productie moet worden gedecriminaliseerd.
De Amsterdamse fracties roepen de Tweede Kamer op om ruimte te scheppen voor lokale experimenten en daarmee te komen tot een voltooiing van het Nederlandse softdrugsbeleid. Na dertig jaar moet ook de achterdeur open!
Het manifest is hier te lezen.