Na een half jaar wachten konden we afgelopen woensdag in de raad eindelijk de langverwachte ‘Agenda Duurzaamheid’ bespreken. De boodschap van het college en van D66 was luid en duidelijk: we gaan niet meer praten, we gaan wat doen! Nee, preciezer nog: dit college doet wat, nadat het vorige college vooral gepraat had. Doen in plaats van praten, dat is het motto! Bij GroenLinks zijn we daar natuurlijk verheugd over. Dat deze boodschap de werkelijkheid wat geweld aan doet mag niet deren, het is belangrijk dat het nieuwe college iets doet; duurzaamheid is belangrijk, daar moeten we niet mee wachten, groen moet je doen! En laten we niet vergeten: het is bijna een jaar na de verkiezingen, en het college zit al op een kwart van haar termijn. Wat heeft het allemaal gedaan op het gebied van duurzaamheid? Dat valt toch een beetje tegen, want welbeschouwd heeft het maar twee dingen gedaan.

Het eerste wat het college gedaan heeft op het gebied van duurzaamheid is dat het Klimaatfonds de nek om heeft gedraaid. Dat fonds werd gebruikt om tal van duurzame initiatieven van onderop te financieren en heeft zo’n 60 duurzame projecten mogelijk gemaakt. Het heeft een internationale prijs gewonnen. Maar D66 wilde er van af, dus het fonds is al voor de zomer per direct resoluut beëindigd, heel daadkrachtig! Wethouder Choho dacht nog dat hij de rente en aflossing op de oude leningen mocht gebruiken voor zijn eigen plannen, maar dat was wethouder Kock niet met hem eens, die gebruikt dat geld voor zijn eigen begroting. Wel heeft het college een nieuw fonds aangekondigd, maar daar wachten we al een half jaar op, dat is als het allemaal goed gaat pas over een half jaar af. Vooralsnog wordt er alleen over gepraat  en wordt er weinig gedaan.



De tweede daad van dit college op het gebied van duurzaamheid is de productie van de ‘Agenda Duurzaamheid’. Wethouder Choho is er een half jaar mee zoet geweest. Hij heeft deskundigen uitgenodigd, hij heeft rondetafelgesprekken gevoerd, hij heeft, kortom, heel veel gepraat. En nadat het college een half jaar gepraat had, kwam het tot de volgende conclusie: het moest gewoon het beleid van het vorige college voortzetten, en daarnaast de plannen gaan uitvoeren die al sinds februari vorig jaar klaarlagen. Doorgaan met het uitrollen van stadswarmte, uitvoeren van de windvisie en de zonvisie, herhalen van de succesvolle aanpak van datacentra, het klimaatfonds inzetten, afspraken maken met de corporaties. De wethouder had afgelopen juni zo aan de slag gekund, in plaats van te praten. De Agenda Duurzaamheid is niet veel meer dan een verwaterde samenvatting van het staande beleid. Goed dat we daarmee doorgaan, maar jammer dat de wethouder een half jaar nodig had om het wiel opnieuw uit te vinden.



We kijken vooruit! GroenLinks is blij dat de wethouder na een half jaar praten nu (eindelijk) aan de slag gaat. Of aan de slag zegt te gaan. Wethouder Choho blaakt van dadendrang en vindt duurzaamheid echt belangrijk, dat geloven we wel. We vrezen echter wel dat hij het niet makkelijk krijgt. Hij heeft wat weinig geld, en zijn collega-wethouders lijken niet zo geneigd hem te helpen. We beschreven al hoe wethouder Kock 7,5 Miljoen euro uit het budget van Choho schrapte. Wethouder Ollongren heeft 32M€ voor stimulering van de economie, maar bleek niet bereid om juist duurzame bedrijven te stimuleren. Wethouder Ivens moet hele belangrijke afspraken maken over isolatie van sociale huurwoningen, maar houdt moties daarover af, omdat hij er niet aan vast wil zitten. En wethouder Litjens weigert straatverlichting te vervangen door LED, waarmee hij een gat ter grootte van 3 windmolens in de besparingsdoelen van Choho schiet. Het wordt een hele opgaaf.



Maar toch goed dat we stoppen met praten, en dingen gaan doen!