Lees hier de bijdrage van Maarten van Poelgeest in het raadsdebat over de sluiting van de tippelzone.
Voorzitter,
Het College spreekt in haar voorstel om de Tippelzone te sluiten over een `duivels dilemma’. Ik denk dat deze woorden op zichzelf goed gekozen zijn, maar de conclusie van GroenLinks in de uiteindelijke afweging is een andere dan die van het College. GroenLinks is tegen sluiting van de zone. Ik zal dat straks toelichten.
Tijdens de commissiebehandeling heb ik moeten constateren dat het `duivels dilemma’ op geen enkele manier nagevoeld wordt door de partijen die nu voor sluiting zijn. De PvdA was het helderste op dit punt. De heer Halbertsma zag in geen velden noch wegen een `duivels dilemma’. Tippelprostitutie is op grond van morele overwegingen niet gewenst en dient daarom, in zijn woorden, `uitgeroeid’ te worden. Hij houdt ons, tegenstanders van sluiting, voor dat het geen dilemma is, maar een kwestie van beschaving.
Wie de tippelprostitutie in een grote stad als Amsterdam wil uitroeien, moet wel weten wat hij zegt. Zeker op het moment wanneer anderen moreel de maat worden genomen. `Uitroeien’ betekent niets anders dan opjagen. Tot in lengte der dagen. Een letterlijke uitputtingsslag. Overal waar een beginnende vorm van tippelprostitutie in de stad opduikt, krijgen vrouwen verwijderingbevelen opgelegd, worden vrouwen opgepakt en illegalen overgedragen aan de IND.
We weten in deze stad hoe moeilijk het is om mensen die opgejaagd worden ook fundamentele vormen van zorg te bieden. Wie zegt mensen te willen opjagen maar tegelijk zegt beter voor ze te willen zorgen, praat met meel in de mond.
Opjagen betekent grotere veiligheids- en gezondheidsrisico’s voor de vrouwen in kwestie.
Wie de ander moreel de maat wil nemen, moet zich niet blind wanen voor de gevolgen van het door hem of haar voorgestane handelen. Het paradijs beloven, terwijl men weet dat er altijd tippelprostitutie zal blijven bestaan, is makkelijk en een verantwoordelijk politicus onwaardig.
Dat brengt mij op het punt waar het `duivelse dilemma’ van het College echt over gaat.
Er zijn problemen waar wij als lokale overheid maar weinig grip op hebben. Problemen die wij niet kunnen oplossen, maar waarmee we wel geconfronteerd worden. Vrouwenhandel is zo’n probleem. Het is ontegenzeggelijk waar dat de georganiseerde misdaad de tippelzone gebruikt als platform om vrouwen heen te organiseren. Ondanks alle ongewenste neveneffecten, het opjagen van tippelprostituees, het verder in de marge duwen van een zeer kwetsbare groep vrouwen, kan dit enkele feit toch reden zijn om te besluiten tot sluiting van de zone.
Maar, zo vraag ik mij af, als dat het doorslaggevende argument is, waarom geldt dat dan niet breder. Iedereen weet dat binnen de escortbranche ook sprake is van vormen van vrouwenhandel en dat daarmee de branche ook een platform voor de georganiseerde misdaad is. Is dat feit op zich dan ook niet voldoende om escortbedrijven te verbieden? Om de escort ook `uit te roeien’? En zelfs achter de ramen, één van de belangrijkste toeristische trekpleisters van Amsterdam, zitten illegalen waarvan vast een deel slachtoffer is van vrouwenhandel. Is dat voldoende reden om alle bordelen, clubs etc. op te doeken?
Tegelijk, en zo eerlijk moet ik ook zijn, is het alternatief voor sluiting van de zone ook niet mooi en fraai. Het zal een beleid van schipperen zijn. Van tijd tot tijd zal wellicht de situatie aan de Theemsweg weer uit de hand lopen en is kortstondig hard ingrijpen nodig. Maar het voordeel is wel dat wij enigszins zicht houden op de groep kwetsbare vrouwen waar het hier deels om gaat. Bovendien bieden wij vrouwen die er bewust voor kiezen om niet achter de ramen te gaan zitten een veilige plek. Dat maakt dat GroenLinks geconfronteerd met het `het duivelse dilemma’ een andere conclusie trekt dan het College.
Tot slot wil ik uw aandacht vragen voor een meer structurele oplossing van het probleem van vrouwenhandel. Naast dat de politie de handelaren en hun loopjongens nog meer op de huid moet gaan zitten, is ook gewenst wettelijk een aantal zaken te verbeteren.
Waarom wordt vrouwen die aangifte doen van vrouwenhandel niet op termijn een permanente verblijfsstatus in het vooruitzicht gesteld?
Op dit punt dien ik een motie in.