Vijf grote vuilniszakken met plastic flesjes, zakjes en dingetjes haalden we zondag 1 september j.l. uit het water. Met één bootje, vier schepnetten en zes steeds fanatieker wordende GroenLinksers. Dat kostte een krappe twee uur en een beetje ingespannen speuren.
Het was weer Oud Amsterdamsch Plastic Visschen. In 2011 begonnen als een geintje, inmiddels een serieus evenement. Het idee is van de mensen van de Plastic Whale, die een boot willen bouwen van plastic afval en zo aandacht willen vragen voor de Plastic Soep. De wat?
De Plastic Soep is de aanduiding van de enorme hoeveelheden plastic afval die in de oceanen drijven, en fnuikend zijn voor dieren die van de zee leven. Die hopen afval zijn het gevolg van de gewoonte van mensen overal ter wereld om afval in het water te gooien. In arme landen doen ze dat minder, omdat afval geld waard is en hergebruikt kan worden. Maar in rijke landen doen we dat niet, en gooien we heel veel plastic weg. Zo ook in Amsterdam, waar we natuurlijk tot de allerrijksten behoren. We gooien ons afval niet alleen in vuilnisbakken, maar ook op straat of gewoon maar gelijk in het water van onze mooie en monumentale grachten. En wie wel eens in het aquarium van Artis is geweest, weet dat de Amsterdamse grachten (weer) vol zitten met vissen en ander waterleven.
Afvaart van de plastic vissers was gisteren bij Hanneke’s Boom. De eerste meters over het Oosterdok leveren geen plastic afval op, en ook op de Oudeschans zou je nog kunnen denken dat het probleem in Amsterdam niet bestaat. Maar wie goed kijkt, ziet in dooie hoekjes en weggestopte gaatjes opeens overal afval. Niet gek, als je er over nadenkt. Ook in de stad kan het waaien. Afval dat zwaar genoeg is, zinkt, en afval van plastic waait weg. Naar die hoekjes en gaatjes. Daarom lijkt het midden op het water alsof er geen plastic afval is. Het tegendeel is waar. Zie die vijf volle vuilniszakken. En al die vuilniszakken die de andere deelnemers inleverden.