Gemiddeld ontvangt een verslaafde dakloze in de binnenstad 200 boetes per jaar. De problemen worden er niet mee opgelost. Er moet een forse uitbreiding komen van het aanbod van opvang en zorg. Dit bepleit GroenLinks in een vandaag uitgebrachte notitie.
Mario C. slaapt ’s nachts onder de brug van het Scheepvaartmuseum. Iedere avond wenst de politie hem goedenacht en deelt een bekeuring uit voor slapen op de openbare weg. ’s Ochtends komen ze hem goedemorgen wensen en ontvangt Mario zijn tweede bekeuring.
Verslaafde daklozen zitten vast in een malle molen van op straat verblijven, boetes en gevangenisstraf. Het zijn draaideurdaklozen geworden. De opvang sluit niet aan bij de vraag. Veel mensen hangen noodgedwongen rond op straat, omdat er geen plek is om even bij te komen, een kop koffie te drinken of te gebruiken. En daar ondervindt de buurt vervolgens overlast van.
GroenLinks geeft in haar notitie ‘I amsterdam too’ een aantal concrete voorbeelden van situaties waar daklozen tegenaan lopen. Duoraadslid Lonneke Lodder: ‘Het gaat naar schatting om 150 mensen, het zou toch wel heel gek zijn als we daar niets aan kunnen doen’. GroenLinks stelt onder meer voor om meer bedden te realiseren, te experimenteren met de gecontroleerde verstrekking van cocaïne en om weer werk te maken van reclassering.