Binnen drie weken zijn PvdA, VVD en GroenLinks erin geslaagd een stevig akkoord voor de komende vier jaar op te stellen. Dat alleen al mag een prestatie van formaat heten, gelet op de verschillen die moesten worden overbrugd en het extra werk dat daarvoor moest worden verzet. De zinderende receptie van de burgemeester na diens afscheid van de raad, lag immers nog vers in ieders geheugen. D66-ers van diverse pluimage wurmden zich in alle mogelijke bochten, terwijl versgekozen VVD-raadsleden in vol liefdestenue bezig waren om de PvdA én GroenLinks te verleiden tot een ander, ondeugend avontuur.
Op dat moment was zo'n uitdaging voor mij nog geen uitgemaakte zaak. De deur naar D66 was immers nog niet helemaal dicht. Het liep allemaal anders. En zo begaf ik mij als een boer met lichte kiespijn in het gedruis, toen op een zonnige namiddag die andere fractie met hun kopstukken op een terras in het Vondelpark met hun drankje en versnaperingen onwennig heen en weer schuifelden. Er mocht, neen moest, 'gebond' worden met onze nieuwe politieke vrienden. Onwennig werden er grappen gemaakt om het ijs te breken, en verkend welke gezamenlijkheden dit gezelschap zou brengen.
In de weken die volgden is in diverse teams van onderhandelaars van 's morgen vroeg tot soms diep in de nacht gesproken over visies en ambities, breekpunten, wensenlijstjes, harde voorwaarden en bezwerende formuleringen. De inzet was om er samen uit te komen. En naarmate de sfeer verbeterde, ontstond op enig moment bij iedereen, en zo ook bij mij, de erkenning dat het beter is zo. Het voorrecht het ook in de centrale stad met de VVD eens te mogen worden en samen een koers uit te zetten voor de komende jaren, smaakte zeer bijzonder.
Bij de ingewikkelde onderhandelingen over Verkeer, Openbare Ruimte, Groen en Milieu, waarvan ik onderdeel mocht uitmaken, zaten diverse oudgedienden van PvdA, GroenLinks en VVD - voormalige concullega's uit de stadsdelen. Zij bleken te weten wat ze aan elkaar hebben. Zij bleken het vaker eens dan oneens. En zij bleken in staat over hun schaduw heen te springen, erop vertrouwend dat je ook met verschillende wensen een gedegen, betrouwbaar en vooruitstrevend stadsbestuur kunt neerzetten. En het resultaat mag er zijn.
Een kleine bloemlezing: De lucht van Amsterdam wordt schoner, we investeren in klimaat, duurzaamheid en groen, we zetten sterk in op elektrisch vervoer en woningisolatie, we gaan maximaal duurzaam inkopen en breiden fors uit met windenergie en andere alternatieve opwekking. In de uitrol van het centrumgebied tot aan de Ring A10 wordt meer ruimte gemaakt voor verblijfsgebieden en langzaam verkeer. Er komt een uitvoeringsplan voor de autoluwe stad in het kader van de structuurvisie. Er komen nieuwe P&R-terreinen bij de Ring, vergunninghouders kunnen straks goedkoper parkeren buiten de Ring dan voor hun eigen deur, en er komt een bezoekerspas in varianten waar ieder stadsdeel zelf uit mag kiezen.
De verkeersveiligheid wordt verbeterd, blackspots versneld weggewerkt en we zetten met ruimere fietspaden, groene golven en meer fietsparkeervoorzieningen erop in om Fietsstad nr. 1 te blijven. Er komt nieuw stedelijk brommerbeleid gericht op verkeersveiligheid en het tegengaan van overlast en uitstoot. In plaats van één autovrije dag per jaar zullen grote evenementen met een landelijke uitstraling, zoals GayPride, Marathon, Sail of Sinterklaas een ruime autovrije zone krijgen. Ook komt er - als er geld voor wordt gevonden - een goedkoper OV-chipcard enkeltje, gratis OV voor 65+ers en een pilot met een buurtbus buiten de ring.
Met deze coalitie en dit akkoord krijgt de stad waar het aan toe is. Daarom wil ik er bij de leden en de achterban op aandringen het onderhandelingsresultaat te omarmen en samen met ons te Kiezen voor de Stad. Want PvdA, GroenLinks én VVD kiezen voor economische groei, sociale versterking en noodzakelijke duurzame investeringen, die Amsterdam de komende jaren vooruit zullen helpen. En ik herken GroenLinks in het akkoord. Daar ben ik best een beetje trots op.
Fjodor Molenaar