D66 Amsterdam scoorde er mooie krantenkoppen mee: de zorg au-pair. Gefaciliteerd door de gemeente zou dit volgens D66 de nieuwste innovatie in de zorg moeten worden. Maar de zorg au-pair is niets meer of minder dan een innovatieve manier van uitbuiting.

D66 wil zorg au-pairs inzetten in de Amsterdamse zorg zodat zij kunnen “helpen bij het huishouden, koken, maar ook zorgen voor gezelligheid en lichte persoonlijke verzorging.” En ter voorkoming van “eenzaamheid en ondervoeding.” Voor maximaal 340 euro per maand, heeft een Amsterdamse oudere dan iemand 30 uur per week tot zijn/haar beschikking. Dat is niet alleen heel fijn voor de oudere, maar ook voor de samenleving stelt D66, want “zo kunnen de kosten voor de maatschappij afnemen”. Nu er van het kabinet, met steun van D66, zoveel bezuinigd moet worden op zorg is dat wel prettig natuurlijk.

De au-pair regeling is een regeling voor culturele uitwisseling. Bedoeld voor jongeren die de taal willen leren in een ander land en daar verblijven bij een gastgezin. Voor kost- en inwoning (en maximaal 340 euro zakgeld) kunnen ze af en toe oppassen op de kinderen en klusjes doen in huis. Maar “au pairs mogen niet als werknemer worden gezien of als fulltime oppas fungeren” en “licht huishoudelijk werk moet van bijkomende aard zijn.” Nadat uit onderzoek van het WOCD was gebleken dat vele au-pairs veel meer uren werkten dan wettelijk mocht en dat zij zwaardere taken uitvoerden, stelde het kabinet voor om de regeling strenger te maken: in plaats van maximaal 30 uur, zouden au-pairs nog maximaal 20 uur per week mogen werken. Helaas heeft het kabinet hier later weer vanaf gezien.

Au-pairs voor zorgtaken inzetten als huishoudelijke verzorging, begeleiding en zelfs lichte persoonlijke verzorging is dus simpelweg onwettig. Die taken mogen niet worden verricht onder de au-pair regeling. Nog afgezien van de vraag of zorg au-pairs wel voldoende gekwalificeerd zijn om deze taken op een goede manier uit te voeren.  Met een maximale vergoeding van 340 euro per maand voor 30 uur per week wordt het minimumloon zwaar ondermijnd (laat staan de cao-lonen die in de zorgsector gelden). De kans is groot dat het niet alleen bij de 30 uur zal blijven. De deur wordt bovendien wagenwijd opengezet voor nog meer uitbuiting. Het voorstel van D66 om de au-pair in te zetten als ‘buurt au-pair” waar de hele buurt gebruik van mag maken, is echt het dieptepunt.

Het is bizar dat een partij als D66 deze vorm van uitbuiting in Amsterdam zou willen initiëren, door de gemeente wil laten faciliteren en het promoten als innovatie in de zorg. Ook GroenLinks maakt zich zorgen of de zorg voor ouderen op peil kan blijven met de enorme bezuinigen. Maar het zou schandalig zijn deze bezuiniging af te wentelen door zorgpersoneel nog verder uit te buiten. Niet in de laatste plaats omdat het ook de kwaliteit van zorg aantast.  

Na stevige kritiek van de linkse partijen in de gemeenteraad heeft D66 haar voorstel ingetrokken. De zorg au-pair komt er niet in Amsterdam. En dat is maar goed ook.