Dit artikel verscheen 21 juni in Het Parool.

Het college van D66, VVD en SP versnelt de bouwambitie uit de Structuurvisie 2040. En dus moeten we - misschien voor 2025 en daarna met aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid - bouwen in de onmisbare Amsterdamse Hoofdgroenstructuur. Want, aldus wethouder Eric van der Burg, het enige alternatief is grootschalige sloop, nieuwbouw en verdichting van bestaande wijken, met alle sociale gevolgen van dien. Maar nergens maakt hij hard dat het nodig is groene oases vol te bouwen. Dat het niet nodig is, was gelukkig al bewezen.

Ook GroenLinks vindt dat bouwen nodig is: alleen door te bouwen voor al die mensen die in de rij staan voor een woning in Amsterdam, wordt onze stad weer een stad, waar je kunt komen - of blijven - en van een dubbeltje een kwartje kunt worden.

Maar zonder groen is het geen leven in een steeds vollere stad. Groen biedt lucht, schaduw en rust. Groen bergt water en slaat bruggen tussen mensen. De nabijheid van hoogwaardig groen is een van de sleutels van het succes van Amsterdam. Bouwen in het groen maakt Amsterdam onaantrekkelijker en daarmee schiet dit college zijn doel voorbij. Koers 2025, waarin bouwlocaties zijn geïnventariseerd, stapelt stenen, maar bouwt geen stad. Het aanvankelijke noch het aangepaste voorstel bewijst dat bouwen in het groen nodig is. Ook niet na 2025.

Trompetgeschal

Gelukkig had Amsterdam haar ruimtelijke huiswerk al eerder gedaan: de Structuurvisie 2040, onder trompetgeschal nagenoeg raadsbreed vastgesteld in 2010, biedt ruimte voor 115.000 woningen, zonder te bouwen in de Hoofdgroenstructuur (behalve in het 'blauw' van het IJmeer), en zonder megalomane sloop- en nieuwbouwprojecten.

Deze coalitie gaf gouden kansen in het Havengebied al weg tot na 2040, terwijl er zeker 25.000 woningen kunnen staan. Maar dan nog kan Amsterdam minimaal 90.000 woningen realiseren voor 2040. De structuurvisie bewijst dat en niets in Koers 2025 bewijst het tegendeel.

In januari diende GroenLinks met D66, de SP en de PvdA een motie in die het college opdroeg het groen, conform de structuurvisie, te sparen. In het nieuwe voorstel blijven ecologische verbindingen als Spieringhoorn gespaard en ook de donkere wolken boven de Nieuwe Meer lijken wat op te klaren. Maar tuinparken als Amstelglorie en Ons Buiten staan nu genoemd voor rond 2025. Nog steeds zonder bewijs dat het nodig is. Terwijl op meerdere plekken, zoals in de Sluisbuurt op Zeeburgereiland, al duizenden woningen meer worden gerealiseerd dan zijn meegerekend in de structuurvisie.

Stenen stapelen

Dit college heeft de economische wind in de rug. De kosten van moeilijke keuzes zijn nu terug te verdienen. Duurdere keuzes kunnen  Amsterdam duurzaam laten groeien. In plaats daarvan beantwoordt Koers 2025 de opportunistische vraag: waar kunnen we zo snel en makkelijk mogelijk 50.000 woningen bouwen? Stenen stapelen dus. Een verstandiger vraag was geweest: hoe bouwen we 50.000 woningen uit de voorraad in de Structuurvisie 2040, en dus buiten de Hoofdgroenstructuur, voor 2025?'

Door met de wind in de rug duurdere keuzes te maken: in het Schinkelkwartier, de Minervahaven en de Verrijn Stuartweg kunnen tienduizenden woningen staan. Bedrijfjes uitkopen kost geld, maar geen groen. Elders kunnen aantallen omhoog: wat nu in de Sluisbuurt kan, kan straks op IJburg II ook. Nu slim investeren in groen en infrastructuur versterkt regionale samenhang. Zorg voor snelle fietsroutes. Kies voor een echte Oost-West metrolijn, van Schiphol tot aan Buiteneiland.

Want als we echt investeren in snel massavervoer en in onze groene lobben, dan loopt Amsterdam straks psychologisch van Zaanstad tot Diemen en Uithoorn. Duurder kiezen met de wind mee zal leiden tot een verweven, diverse stedelijke regio, met volop ruimte voor alle inwoners en onbebouwd groen om en in de stad.

Jorrit Nuijens - Gemeenteraadslid GroenLinks