Vandaag demonstreerden vele mensen tegen Pegida. Om te laten zien dat vluchtelingen welkom zijn in Amsterdam, maar racisme niet. Namens GroenLinks sprak Rutger Groot Wassink op het podium bij de Dokwerker. Lees hier zijn speech terug. 

Beste mensen!
Wat goed jullie hier te zien

Want het doet er toe dat wij vandaag hier zijn,
het doet er toe om ons uit te spreken tegen onverdraagzaamheid,
en het doet er toe te laten zien dat Amsterdam niets moet hebben van Pegida!

Want,
laat u niets wijsmaken:

Het zijn geen bezorgde burgers die straks bij de Stopera staan,
het zijn geen lieverdjes die hun oprechte zorgen willen delen,
was het maar waar.

Het is een bende politieke hooligans geleid door hele halve nazi's,
het is een bende die onze straten willen besmeuren met hun boodschap van uitsluiting en haat,
het is een bende die ons mooie, open, vrije, tolerante Amsterdam bedreigt.

En als wij vandaag gedacht zouden hebben, ach laat ze toch...
als wij nu wegkijken,
als wij niet nu een grens trekken,
dan zwichten we voor verdeeldheid,
en capituleren we voor haat.

Maar let op:
het volstaat niet om ons tegen Pegida te verzetten
ja, zij zijn het meest expliciet in hun vreemdelingenhaat
maar vergis u niet: 
Is Wilders dan echt anders als hij zegt dat manlijke vluchtelingen in een kamp moeten worden opgesloten?
Als hij oproept in verzet te komen tegen de opvang van mensen die een oorlog ontvluchten?
Als hij blijft suggereren dat het er toe doet waar je vandaan komt?

Wij moeten Pegida bevechten.
We zullen Wilders bevechten!
Maar de strijd tegen racisme kent vele fronten.
We kunnen niet accepteren dat mensen moeilijk aan het werk komen vanwege hun achternaam.
We kunnen niet accepteren dat mensen verketterd worden vanwege hun kleur,
en we kunnen niet accepteren dat godsdienstvrijheid maar voor een enkeling geldt.

Intolerantie, haat en racisme zijn een doodlopende weg.
Door hier te zijn zeggen we: dat zullen we nooit accepteren.
Wij zullen altijd werken aan verbinding, solidariteit en samen
en dat is iets wat wij allemaal gezamenlijk moeten doen.

Denk aan de Dokwerker:
dat toonbeeld van onverzettelijkheid
Denk aan al die mannen en vrouwen die 75 jaar geleden op 25 februari het werk neerlegden omdat ze het niet meer pikten.
Zij keerden zich tegen uitsluiting en haat.
En zeiden: tot hier en niet verder.
Laat hen onze inspiratie zijn
Niet alleen vandaag,
maar ook morgen en daarna.

Wij zullen onze vrije, tolerante stad verdedigen,
wat het ook vraagt.
En wij zullen blijven zeggen:
vluchtelingen welkom, racisme niet!