Amsterdam overweegt zich beschikbaar te stellen voor de Olympische Spelen van 2028. Omdat GroenLinks Amsterdam daar nog geen standpunt over heeft werd het Politiek Café van oktober 2008 alvast benut om wat vóórs en tegens te overwegen.

Door Jasper Jacobs

Paul Arnoldussen (hij schreef een boek over de Spelen van Amsterdam in 1928) begon met een vermakelijke en interessante column over de argumenten vóór en tégen de Spelen van 1928, en de vraag of we ze nu willen. Volgens Arnoldussen zijn de Spelen net als geschiedenis. We leren er niks van dus doe er alleen aan mee “als je er lol in hebt.”

Socioloog Abraham de Swaan zou komen, maar kwam niet. Hij kwam simpelweg niet opdagen. Nelleke Penninx (Werkzaam bij de Dienst Ruimtelijke Ordening én winnaar van een zilveren medaille voor roeien tijdens de Spelen van Sydney) was er als voorstander, links activist Koos Borghouts (in de jaren 1980 protesteerde hij samen met Saar Boerlage tegen de Spelen van 1992) als tegenstander. Ward Rennen (hij schreef een proefschrift over het effect van de OS op steden) vulde ze aan met aanbevelingen en waarschuwingen. Groen Links gemeenteraadslid Marco de Goede leidde het debat.

Argumenten vóór van onder andere Nelleke Penninx waren de “katalysatorfunctie: een mega evenement als de Olympische Spelen stimuleert de samenwerking van instanties en bedrijven om grootse dingen te presteren zoals infrastructurele projecten. Verder is de sport in Nederland de afgelopen 20 jaar flink in kwaliteit gedaald, ook daarin kan de “katalysator” verbetering brengen. Koos Borghouts is tegen de Spelen vanwege “sportverdwazing,” en omdat “topsport slecht is voor de gezondheid.”

Ward Rennen is gematigd voorstander maar heeft ook “mitsen:” Het kost waarschijnlijk rond de 15 miljard euro, en verdien je dat wel terug? Gedwongen huisuitzettingen zijn noodzakelijk; In het dictatoriale China overkwam dat anderhalf miljoen mensen, in het welvarende en democratische Canada waren het er 900. De beveiliging kost een hoop geld en kan een bedreiging vormen voor onze vrijheden en grondrechten. De wetgeving om preventief op te sluiten is nu al verruimd, en wat voor garantie hebben we dat een toekomstige regering de Spelen niet aangrijpt om daar nog verder in te gaan?

Verder waarschuwde Rennen dat de huizenprijzen en huren kunnen stijgen, en kennen we in het Nederland van 2028 nog wel huurbescherming? En hoe regel je de vergunningen? In Athene zijn de beroepsprocedures tegen bouwplannen opgeschort tot ná de spelen, en nu worden rechtbanken daar overspoeld door procedure aanvragen die wel eens zouden kunnen eindigen in de afbraak van stadions, zwembaden en sporthallen.

Zowel Penninx als Rennen vonden dat niet alleen Amsterdam de Spelen hoeft te organiseren, ook andere steden kunnen onderdelen voor hun rekening nemen. Paardrijden in Rotterdam, zwemmen ergens in Brabant, roeien in de randmeren. Vergeleken met steden als Bejing, Athene, Barcelona en Londen zijn de afstanden in heel Nederland niet zo groot.

Tijdens de discussie sprak Borghouts schande van uitlatingen van Joop Alberda tijdens een televisie-interview. Alberda was coach van het Nederlandse volleybalteam dat goud won tijdens de Spelen in 1996 en zou vreselijke dingen zou hebben gezegd over de Nederlandse sociale voorzieningen. Wat dat met de Olympische Spelen van 2028 te maken had werd niet duidelijk.

Dwars

Een zestal jongeren aanwezig van Dwars, de jongerenorganisatie van Groen Links, waren ook aanwezig. Ze leken meer interesse te hebben voor elkaar dan voor de sprekers, Nelleke Penninx was zelf genoodzaakt te vragen of ze wat stiller konden zijn toen zij aan het woord was. Daarop gaf een jongen van Dwars aan dat hij de Spelen te commercieel vond en niet het idee had dat de kosten en lasten tegen de baten en lusten. Daarna bleven de Dwarsers geïnteresseerder in elkaar dan in de sprekers maar ze gingen wat zachter fluisteren. Aan het slot van de avond zei een jongen van Dwars dat hij de Spelen een uiting van VOC mentaliteit vond.