Waarom is GroenLinks jouw partij?

Het is de enige partij is die zich én inzet voor sociale rechtvaardigheid én voor duurzame ontwikkeling. Klimaatverandering gaat over ongelijkheid; de meest kwetsbare mensen hebben er het meeste onder te lijden. En verder is GroenLinks altijd een tikkie anarchistisch geweest. Het is de enige erfopvolger van de politieke jaren ‘60 en het streven naar vrijheid en radicale sociale rechtvaardigheid.

Hoe ziet jouw ideale stad eruit?

Een stad waarin iedereen zich vrij voelt om te zijn wie die wil zijn. Een plek voor iedereen, waar iedereen door elkaar leeft. Een plek waar mensen genoeg hebben en zich goed voelen. Een stad waar onderlinge verbondenheid ontstaat op basis van die gedeelde plek.

Dit kan en moet nog beter in Amsterdam:

De ongelijkheid neemt toe en daar maak ik me grote zorgen om. Er is segregatie tussen wijken, er is segregatie in het onderwijs. Er zijn verschillen in emancipatie, er is financiële ongelijkheid. Dat leidt tot polarisatie en vervreemding tussen bevolkingsgroepen. De gezamenlijkheid en verbondenheid vallen dan weg. Dat is het grootste gevaar voor de stad en het is dus voor ons als stadsbestuur onze grootste opdracht om dat te keren. Dat begint ook met het aanpakken van discriminatie en racisme. Dat tolereren we niet in Amsterdam.

Hoe bereik je jouw idealen het beste?

Juist de wisselwerking tussen activisme en politiek bewerkstelligt verandering. De politiek moet altijd in contact staan met bewegingen van onderop en met de mensen in de stad. Als ik geen wethouder zou zijn, zou ik op andere manieren mijn idealen vormgeven.  

Wat heb jij aan het eind van je termijn (hopelijk) voor elkaar gekregen?

Met werk en opleidingen wil ik bestaanszekerheid voor zoveel mogelijk mensen realiseren. Dat werkt ook om het risico op ongelijkheid af te vlakken. Ik wil dat zoveel mogelijk Amsterdammers aan het werk kunnen blijven, juist tijdens de coronacrisis. We moeten ook zorgen dat starters een kans krijgen op de arbeidsmarkt. Flexwerkers en jongeren, en dan met name jongeren met een migratieachtergrond, zijn het hardst geraakt. Juist voor deze groepen willen we er zijn als gemeente.

Wie is jouw rolmodel?

Ik bewonder het werk van Naomi Klein, en van denkers als Paul Mason en Chantal Mouffe en hun alternatief voor het neoliberale kapitalisme. Verder vind ik het als hiphopliefhebber fantastisch hoe Public Enemy op een energieke manier maatschappelijke problemen agendeert en bediscussieert.

Hoe ben je in de politiek beland?

Ik stemde al GroenLinks toen ik avondportier werd op het landelijk bureau van de partij. Ik werd vrijwilliger bij de Europese campagne, en ging later op het secretariaat werken. Ik was altijd al maatschappelijk bewust, maar ik kom niet uit een politiek nest. Ik had me nooit zo gerealiseerd dat je je kon aansluiten bij een partij. Na een paar jaar ging ik aan de slag bij de afdeling buitenland op het landelijk bureau, en nog wat later ging ik in de deelraad in Amsterdam-West en was ik fractiemedewerker in de Tweede Kamer. In de vorige raadsperiode (2014-2018) zat ik namens GroenLinks in de gemeenteraad. Je kunt dus ook je weg vinden in de politiek zonder dat je het van huis uit hebt meegekregen.

Waar mogen we je ‘s nachts voor wakker maken?

Voor haring met zuur. En voor een campagnedebat, daar heb ik altijd veel lol in.

Waar ben je trots op?

Ik ben er trots op hoe Amsterdammers zich door de coronacrisis heenslaan, en blijven kiezen voor een rechtvaardigheid. Ook in de crisis werken we aan sociaal en duurzaam herstel, voor een stad die werkt. Want iedereen heeft recht op fatsoenlijk werk, met een sociaal vangnet, dat je een stevige bodem biedt onder je bestaan.

Ik ben daarom ook trots op het initiatiefvoorstel dat ik nog als raadslid heb ingediend om mensen in de bijstand een premie te geven als ze gaan werken. De eerste proef is een groot succes geworden, en als wethouder zet ik me nu ook in voor bestaanszekerheid en baankansen voor mensen met een minimuminkomen.  En verder ben ik trots dat we samen met andere gemeenten in de arbeidsmarktregio en het UWV een Regionaal Werkcentrum hebben opgericht waar bedrijven en mensen die werk zoeken elkaar sneller en makkelijker kunnen vinden. 

Dit is leuk om over jou te weten:

Ik verzamel keramiek en vooral vazen, maar ik houd niet van bloemen.

Welk nog-te-lezen-boek ligt er op je nachtkastje?

Een land van kleine buffers van econoom Dirk Bezemer, en een dichtbundel van Marieke Lucas Rijneveld.