Allereerst veel complimenten voor de ambtenaren en alle mensen uit de zorg en welzijn sector voor de ongelooflijke prestatie die ze nu leveren. Ik wil nu de focus leggen op het leed dat zich achter voordeuren afspeelt. Juist dat leed wat niet altijd zichtbaar is. Wat niet op televisie of in grafieken terecht komt.

Huiselijk geweld

Het is goed dat de keten van Veilig Thuis en de omringende professionals nog steeds werkt. Maar dat er geen stijging is van het aantal meldingen, is nog niet meteen geruststellend. Juist doordat mensen meer thuis zijn is de mogelijkheid voor zelfmelding minder en verborgenheid groter. Ook de VN heeft een oproep voor extra alertheid gedaan. Wellicht is het mogelijk om een campagne en/of fysieke meldpunten, bijvoorbeeld in winkels, te realiseren zodat zoveel mogelijk drempels om te melden worden weggenomen.

Mantelzorgers

We zien de inzet van de gemeente en ondersteuningsorganisaties. Het is fijn dat er informatie beschikbaar is, zoals op de website van mantelzorg expertisecentrum Markant.

Of het genoeg is? Tja, dat is natuurlijk precies het punt; wat er achter die voordeur gebeurt weten we niet altijd. De mogelijk lange duur van deze maatregelen maakt dat extra lastig. Dus: hoe kunnen we zo snel mogelijk weer achter die voordeur komen met vrijwilligers? Graag horen we of er scenario’s worden ontwikkeld om dat mogelijk te maken?

Thuiszorg

Het is goed dat de gemeente in contact is met de organisaties die huishoudelijke zorg verlenen, en dat die gewezen zijn op de voorschriften van het RIVM. Het zal vaak goed gaan, maar we horen ook signalen dat dat niet goed gaat door het gebrek aan beschermingsmiddelen én onvoldoende ondersteuning van medewerkers. Omdat het hier om een groep medewerkers gaat die in hun arbeidsrelatie zo is gemarginaliseerd, willen wij de gemeente vragen niet alleen te informeren maar ook te checken bij die organisaties of dat ook gebeurt. Deze vorm van zorg wordt immers door de gemeente gefinancierd en de gemeente heeft hierin dus een specifieke verantwoordelijkheid.

Eenzaamheid

Door de coronamaatregelen zit een hele groep ouderen en kwetsbaren opgesloten achter hun voordeur. Eenzaamheid neemt toe. Het gemis aan dierbaren en menselijk contact. We zien her en der bij ondernemers en bij zorginstellingen initiatieven voor huisjes of containers met plexiglas ertussen waardoor mensen elkaar wel kunnen ontmoeten. Sommige van die huisjes zijn ook relatief makkelijk verplaatsbaar. Als GroenLinks-fractie zouden we graag deze bezoekhuisjes voor veel mensen in de stad toegankelijk maken; bij verpleeghuizen maar ook voor mensen die zelfstandig wonen die thuis geen bezoek kunnen ontvangen. Wellicht is het mogelijk om dergelijke bezoekhuisjes voor Amsterdammers te realiseren, eventueel roulerend door en langs stadsdelen?

De komende tijd zal ons raadslid Jenneke van Pijpen zich blijven inzetten om de signalen die zij doorkrijgt kenbaar te maken aan de wethouder en het college. Om samen zo goed mogelijk door deze crisis heen te komen is deze signalering en het handelen daarop ontzettend belangrijk. Signalen waarvan je hart soms simpelweg breekt. Als je verhalen kent of signalen wil doorgeven, kun je Jenneke mailen.